Powieść Honoriusza Balzaca z roku 1834, jedna z głównych w cyklu powieściowym "Komedia ludzka". Dwie główne postacie tej książki to tytułowy Goriot, stary ojciec opętany miłością do swych córek i wchodzący w dorosłe życie młodzieniec Eugeniusz de Rastignac.

"W 1819 r. wszakże, epoce, w której rozpoczyna się ten dramat, zamieszkiwała tam pewna biedna panienka. Mimo, iż słowo dramat mocno straciło na wyrazistości wskutek naciąganego i niewłaściwego użytku, jaki zeń czyni nasza cierpiętliwa literatura, konieczne jest użyć go tutaj; nie iżby ta historia była dramatyczna w ścisłym znaczeniu słowa, ale skoro dobiegnie do końca, może czytelnik uroni parę łez....

Czy zrozumie ją kto poza Paryżem? Można wątpić. Szczegóły tej sceny, pełnej obserwacji i kolorytu lokalnego, da się ocenić jedynie między wzgórzami Montmartre a wyżem Montrouge, w tej znamienitej dolinie wciąż osypującego się tynku i ścieków czarnych od błota; dolinie wypełnionej rzeczywistym cierpieniem, fałszywą często radością i tak straszliwie oranej wzruszeniami, iż trzeba doprawdy czegoś nadzwyczajnego, aby osiągnąć trwalsze nieco wrażenie..."