OJCIEC GORIOT

Autor: Balzac Honoré de

Tytuł oryginalny: Le Père Goriot
Język oryginału: francuski
Kategoria: Literatura piękna
Gatunek: klasyka obca
Forma: powieść

Rok pierwszego wydania: 1834
Rok pierwszego polskiego wydania: 1881 

Stan książki dobry

Pieczęć poprzedniego właściciela

Wydawnictwo Czytelnik  1966 rok

Stron 292 Format 130 x 195

Po zakończeniu aukcji w przelewie proszę  podać swój NICK 

"Ojciec Goriot", jedna z najsłynniejszych książek Balzaca, to przejmująca opowieść o bezgranicznej ojcowskiej miłości i przenikliwe studium ludzkich charakterów.

Akcja powieści zaczyna się w drugorzędnym mieszczańskim pensjonacie, w którym mieszkają: ambitny student prawa Eugeniusz Rastignac, demoniczny Vautrin oraz ojciec Goriot. Goriot, po wycofaniu się z interesów, wiedzie skromną egzystencję, z oddali przyglądając się olśniewającej karierze swych córek, Anastazji i Delfiny, kobiet próżnych i egoistycznych. Dla większości lokatorów pensjonatu Goriot to osoba dziwaczna, nieco tajemnicza, stanowiąca częsty temat do żartów przy stole...

Rzecz dzieje się w dziewiętnastowiecznym Paryżu. Punktem wyjścia dla stopniowego rozwoju akcji jest mieszczańska gospoda znajdująca się przy ul. św. Genowefy, prowadzona przez starszą kobietę, niejaką panią Vauquer. Dom o wątpliwych jakościowo warunkach mieszkalnych, na pozór podobny do innych stołecznych pensjonatów, jest siedliskiem ludzkich tajemnic i miejscem rozgrywania się życiowych dramatów.

Pan Goriot to człowiek odrzucony i w rezultacie skazany na nędzę przez krewnych. Mężczyzna zmaga się z trudnościami życia codziennego, jest bowiem wyśmiewany w swoim środowisku. Służy jako przedmiot kpin, a wymierzane mu słowne ciosy ociekające ironią, zdają się być pewną formą rozrywki pensjonariuszy.

Bohater przeżywa osobistą tragedię, wygnany zostaje z rezydencji obu zięciów-arystokratów, prawie pozbawiony kontaktu z córkami, które kocha ponad wszystko. Goriot staje się niemal symbolem oddanej miłości ojcowskiej. Żyje w przekonaniu, iż miłość do córek, niekiedy – jak się wydaje – granicząca z obsesją, a także potajemne z nimi spotkania czynią jego życie szczęśliwym. Zapatrzony w Delfinę i Anastazję, dopiero na łożu śmierci zaniecha idealizacji młodych kobiet i zdecyduje się głośno przyznać przed samym sobą, że córki, mimo pasma poświęceń ciągnącego się przez całe życie starca, nigdy go nie kochały.

Balzac ukazuje niezwykle różnorodne portrety psychologiczne bohaterów książki. Kilku z nich przechodzi swoistą życiową metamorfozę. Wcześniej wspomniany Goriot, pani Delfina de Nucingen, pod maską piękna i dobroci kryjąca niemal całkowitą obojętność dla rodziciela, a także Vautrin, który ma dwie tożsamości.

Czytelnika porusza zatwardziałość serc pensjonariuszy domu przy ul. św. Genowefy. Prawie na nikim z nich nie robi wrażenia wiadomość o śmierci ojca Goriot, jedynie studenci Rastignac i Bianchon dopełniają formalności pogrzebowych.

Aby podkreślić tragizm sytuacji i ludzką obojętność, a nawet bezczelność, Balzac wspomina o gospodyni, która na całun dla zmarłego daje pocerowane prześcieradło, a także o jej pomocnicy, Sylwii, starającej się przywłaszczyć sobie kosztowną, jedyną pamiątkę Goriota po córkach.

Polecam „Ojca Goriot” zarówno ze względu na walory psychologiczne, to jest próbę zajrzenia w głąb ludzkiego „ja”, jak i merytoryczne. Mimo być może nużącego początku, mimo tego, że akcja posuwa się powoli i tak naprawdę punkt kulminacyjny następuje dopiero pod koniec książki, właśnie dla tego momentu warto przebrnąć przez karty owej smutnej historii.

KUP – PRZECZYTAJ BO NAPRAWDĘ WARTO

ZOBACZ TAKŻE POZOSTAŁE MOJE AUKCJE 

ZANIM ZALICYTUJESZ PRZECZYTAJ STRONĘ

O MNIE