Dzieła dotyczące architektury bądź sztuki ogrodowej maja charakter obszernych syntez lub są szczegółowymi monografiami, stad wynika pewna trudność w ich odbiorze. Niektóre zresztą są prawie niedostępne na rynku. Przyczyny te skłoniły autorów niniejszej książki do podjęcia tematu i ukazania zarysu europejskich i polskich tradycji architektury i sztuki ogrodowej w kontekście przemian społeczno-ekonomicznych.

Książka składa się z trzech rozdziałów, które uzupełniają się wzajemnie i tworzą całość.

W pierwszym z nich autorka przedstawia zależności, jakie zawsze istniały między poszczególnymi dziedzinami życia społecznego a twórczością artystyczną, jaką było kształtowanie natury według panujących wówczas idei. Autorka zwraca szczególną uwagę na przemiany związku łączącego dom i ogród jako najbliższego środowiska człowieka oraz rolę miast jako jednostek osadniczych i ewoluujących organizmów urbanistycznych.

Drugi rozdział poświęcony jest historii europejskiej sztuki ogrodowej. Autorka przedstawia w nim przemiany kompozycji ogrodowej, główne przyczyny i konsekwencje zmian.

Rozdział ostatni to swoiste ukazanie metamorfozy formy w architekturze i sztuce ogrodowej. Autor przedstawiając przemiany formy, podkreśla uniwersalizm niektórych pojęć, a wiec i cywilizacji ludzkiej (nie tylko europejskiej), oraz znaczenie duchowości człowieka w kształtowaniu jego otoczenia.

Mam nadzieje, iż niniejsza książka będzie cenna pomocą dla studiujących historie architektury i sztuki ogrodowej.