Dzieła dotyczące architektury bądź sztuki ogrodowej mają charakter obszernych syntez lub są szczegółowymi monografiami, stąd wynika pewna trudność w ich odbiorze. Niektóre zresztą są prawie niedostępne na rynku. Przyczyny te skłoniły autorów niniejszej książki do podjęcia tematu i ukazania zarysu europejskich i polskich tradycji architektury i sztuki ogrodowej w kontekście przemian społeczno-ekonomicznych.

Popularny charakter ujęcia problemów zmusił autorów do dokonania wyborów i skrótów. A to wiązało się z pominięciem wielu wątków, mam nadzieję, nieujmujących merytorycznej wartości pracy.

W drugim wydaniu książki, poprawionym i uzupełnionym, utrzymany został układ trzech rozdziałów, które uzupełniają się wzajemnie i tworzą całość.

W pierwszym z nich autorka przedstawia zależności, jakie zawsze istniały między poszczególnymi dziedzinami życia społecznego a twórczością artystyczną, jaką było kształtowanie natury według panujących wówczas idei. Autorka zwraca szczególną uwagę na przemiany związku łączącego dom i ogród, jako najbliższego środowiska człowieka, oraz rolę miast jako jednostek osadniczych i ewoulujących organizmów urbanistycznych.

Drugi rozdział poświęcony jest historii europejskiej sztuki ogrodowej. Autorka przedstawia w nim przemiany kompozycji ogrodowej, główne przyczyny i konsekwencje zmian.

Rozdział ostatni to swoiste ukazanie metamorfozy formy w architekturze i sztuce ogrodowej. Autor przedstawiając przemiany formy, podkreśla uniwersalizm niektórych pojęć, a więc i cywilizacji ludzkiej (nie tylko europejskiej), oraz znaczenie duchowości człowieka w kształtowaniu jego otoczenia. (Przedmowa, Anna Różańska)

książka ze zbioru prywatnego