Drzewo lub krzew o bardzo zmiennym pokroju. Występuje w środkowych Chinach i Korei, w Polsce uprawiany od 1820 r. W Polsce odmiany o pokroju drzewiastym osiągają wysokość do 10 m. Ulistnienie dwojakiego rodzaju, czasem na tej samej roślinie; młodociane - ostre, kłujące igły, długości do l cm, zebrane po 2-3, zbiegające po pędzie lub dojrzałe - tępo zakończone łuski. Rośliny dwupienne, a więc istnieją odmiany żeńskie lub męskie; nasiona w kulistych, zmięśniałych szyszkojagodach, średnicy 0,5-1 cm, z początku pokryte niebieskawym nalotem woskowym. Jałowiec chiński jest w pełni odporny na mróz i suszę, dobrze rośnie na glebach piaszczystych i ubogich