Meble, zwłaszcza stare, to jedyna grupa przedmiotów powszechnego użytku, których wartość wzrasta z wiekiem. Oprócz mebli, z wiekiem wzrasta jeszcze cena dzieł sztuki, nie są to jednak przedmioty powszechnego użytku, z drugiej strony wiele mebli można z powodzeniem uznać za dzieła sztuki. Obecna masowa produkcja wszystkiego sprawiła, że zniszczone, czy uszkodzone współczesne przedmioty codziennego użytku wyrzuca się nie myśląc nawet o ich naprawie, stare meble natomiast naprawia się i konserwuje. Każdego dnia produkuje się nadal nowe meble, można jednak zaobserwować wzrost popytu na usługi osób zajmujących się przywracaniem dawnej świetności meblom, którym warto tę świetność przywrócić.
Tytuł książki sugeruje, że dotyczy ona starych mebli, co stanowi prawdę. Nie mam zamiaru zagłębiać się tu w rozważania, czy dany mebel zasługuje już na miano antyku, czy jeszcze nie. Opisane w książce metody mogą z powodzeniem służyć do konserwacji, renowacji mebli pochodzących z XIX wieku i, powiedzmy, z pierwszego półwiecza XX wieku. Nawet jeszcze na początku lat 60-tych XX wieku produkowano meble, które dziś opłaca się przywracać do stanu używalności i odpowiedniego wyglądu. W każdym razie wobec wszystkich tych mebli stosować można w miarę bezpiecznie metody opisane w książce. Również meble starsze mogą być traktowane na opisane tu sposoby, jednak z większą dozą ostrożności.
Wielu kolekcjonerów, czy też po prostu miłośników starych mebli podejmuje samodzielne próby ich odnowienia, reperacji czy konserwacji i wiele takich czynności faktycznie można wykonać we własnym zakresie. Oczywiście konieczne są podstawowe narzędzia, przede wszystkim jednak wiedza, wolny czas i dużo dobrej woli. Nie można oczekiwać rewelacyjnych wyników już przy pierwszym własnoręcznie odnowionym meblu, dlatego właśnie należy zaczynać pracę, a właściwie naukę od niewielkich napraw czy konserwacji. Dopiero po odnowieniu pewnej liczby mebli o, powiedzmy, umiarkowanej wartości można podjąć takie wyzwanie, jak renowacja mebli naprawdę cennych, a i tu nadal należy postępować ze znaczną ostrożnością. Mam nadzieję, że opisane w książce metody pozwolą na możliwie szybkie opanowanie podstaw sztuki renowacji mebli zabytkowych.
W książce zawarte są również porady dotyczące możliwych oszustw, innymi słowy na co uważać kupując meble.
Książka napisana jest z punktu widzenia osoby, która własnoręcznie para się odnawianiem mebli. Większość przedstawionych tu metod była wykorzystana bądź to przeze mnie, bądź to przez pracowników mojego warsztatu. Wiedza o niektórych tradycyjnych metodach czerpana była z publikacji dotyczących dawnego stolarstwa, ze szczególnym uwzględnieniem pozycji wydanych przed II wojną światową, metody te jednak zostały przeze mnie sprawdzone w praktyce. Nieco wiedzy uzyskałem na drodze rozmów z ludźmi tę wiedzę posiadającymi, ze starymi stolarzami, czy innymi rzemieślnikami. W przypadku, gdy prezentowana metoda niesie za sobą jakieś niebezpieczeństwa, staram się o nich wspominać. Opisane w książce metody mają umożliwić nie tylko przywrócenie meblowi dawnego wyglądu, lecz również, a może zwłaszcza jego dawnych funkcji użytkowych. Innymi słowy ważne dla mnie jest, by odnawiany mebel był nie tylko pięknym, eksponowanym w kącie obiektem, ale by mógł na nowo być używany po zastosowaniu wobec niego przedstawionych w książce metod. Pragnę jednocześnie dodać już na wstępie, że obcując ze starym meblem musimy być świadomi, że ewentualne szkody spowodowane niewłaściwą konserwacją mogą być wręcz nieodwracalne. Jeżeli mamy wątpliwości co do stosowania danej metody w konkretnym przypadku, bądź nie jesteśmy pewni swoich umiejętności, przekażmy mebel w bardziej fachowe ręce lub choćby zasięgnijmy fachowej porady. W książce tej nie opisuję, jak konserwować zabytki zgodnie z metodami stosowanymi w muzeach. Tam istotne jest, by metoda była odwracalna, zastosowane substancje łatwe do usunięcia oraz by w miarę możliwości nie naruszać oryginalnej starej substancji mebla. Moje priorytety są nieco inne. Odnawiając mebel pragnę przywrócić mu dawną świetność, jednak pamiętając przy tym, że odnawiany mebel ma być nie obiektem muzealnym, a meblem, który będzie używany przez najbliższe co najmniej kilkadziesiąt lat, zgodnie ze swoim pierwotnym przeznaczeniem. Mebel taki powinien więc być solidnie odnowiony, powinien mieć wzmocnioną konstrukcję, powinien również być wykończony w sposób jak najmniej odbiegający od oryginalnego wykończenia (o ile takowe jest możliwe do ustalenia)
