|
Zawarte w tej książce opowiadania, felietony i szkice literackie, rozproszone po czasopismach krajowych i zagranicznych w latach 1[zasłonięte]924-19, wydajemy w książce po raz drugi. Od pierwszej publikacji upłynęło 25 lat, mamy więc nadzieję, że starsi Czytelnicy przypomną ją sobie z radością, a dla młodszych będzie to kolejne spotkanie z twórczością wielkiej pisarki. Porusza tu ona problem swej twórczości: sprawę samotności ludzkiej, potrzebę posiadania własnego Patusanu, "kraju, którego z nikim nie można podzielić". Dla pisarki Patusanem jest Kazimierz, nadwiślańskie miasteczko, oświetlone jej lirycznym wspomnieniem. Jest nim przyjaźń i miłość ludzka, ale także obcowanie z książkami, które pozwala na wspólne - autora i czytelnika - "dobre przeżycie dnia".
Maria Kuncewiczowa z domu Szczepańska (ur. 30 października 1899 w Samarze, zm. 15 lipca 1989 w Lublinie) ? polska pisarka. Studiowała literaturę i muzykę w Krakowie, Warszawie i Paryżu. Publikowała m.in. na łamach tygodnika Bluszcz. W 1938 została laureatką Złotego Wawrzynu Polskiej Akademii Literatury. Po 1939 mieszkała we Francji, Anglii i USA. Ostatnie lata spędziła w Kazimierzu nad Wisłą, gdzie też została pochowana. Laureatka licznych nagród. W 1989 roku Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej przyznał jej tytuł doktora honoris causa. Jej najbardziej znane dzieło to Cudzoziemka. Kuncewiczowa opracowała też antologie polskiej literatury współczesnej w języku angielskim: The Modern Polish Prose (1945) i The Modern Polish Mind (1962).
Najważniejsze dzieła
Cudzoziemka (1936)
Zmowa nieobecnych (1946)
Leśnik (1952)
Gaj oliwny (1961)
Tristan 1946 (1967)
Listy do Jerzego (1988)
|
