Wspomnienia i przeżycia obozowe księdza, historyka sztuki, profesora seminarium duchownego, który w latach 1[zasłonięte]941-19 więziony był w Buchenwaldzie-Berlstedt,a po wyzwoleniu przyjął święcenia kapłańskie.

Wydawnictwo Znak, stron 439.

Stan książki oceniam jako dobry(nieaktualne pieczątki, małe zagięcia na obwolucie).

”Widzę, że młody esesman, obserwuje mnie teraz już bardzo pilnie. Nie spuszcza ze mnie oka, a ja słaniam się coraz bardziej. — Panie, pomóż, Ty widzisz, iż resztkę sił dobywam. Ty wiesz wszystko, tego nikt nie rozumie lepiej od Ciebie, że dalej nie mogę, że lada chwila upadnę. Ty wiesz, iż na to, co nastąpi, nie mam żadnego wpływu. I upadłem. Było zaledwie może cztery kroki do celu. Upadłem. Mąciło mi się w głowie. Nadbiegł esesman. Spodziewałem się, zgodnie zresztą ze zwyczajem w Buchenwaldzie, kopniaków i ciężkiego pobicia, oskarżeń o sabotaż, bo może worek pękł przy upadku. Wszystko jedno, ja dalej nie mogłem!... Esesman podniósł mnie. Stałem na chwiejnych nogach. Zawołał kapa. — Jak można na tak wycieńczonych ludzi nakładać takie ciężary! Ja go obserwowałem, on nie mógł iść dalej. Wyście powinni takie worki nosić! Odprowadzić go do bloku i dać mu jeść!”