Ze względu na długą historię uprawy tego gatunku trudno ustalić jego pierwotny zasięg występowania. Za pewny uchodzi obszar Europy pozostający pod wpływem klimatu oceanicznego i suboceanicznego oraz znajdujący się w zachodniej części basenu Morza Śródziemnego. Czarny bez w kulturze europejskiej kojarzy się złowróżbnie, jako drzewo złych mocy, siedlisko demonów, duchów zmarłych. W Cesarstwie Rzymskim czarny bez był masowo stosowany przy grzebaniu zmarłych, uważany był też za drzewo czarnego wieszcza. Jednak poza ciemną tradycją tego krzewu, czarny bez jest niczym naturalna apteka. To źródło dobroczynnej mocy, o czym świadczą m.in. wykopaliska z Epoki Kamiennej. To jedna z najstarszych roślin leczniczych, z którą w przeszłości wiązały się także praktyki magiczne ludów europejskich.

Właściwości:

Owoce czarnego bzu zawierają. pektyny, garbniki, kwasy owocowe, witaminy - szczególnie dużo C i prowitaminy A. Poza tym zawierają także wapń, potas, sód, glin i żelazo.Według Farmakopea Polska surowcem zielarskim są kwiaty (Flos Sambuci) i dojrzałe (czarne) owoce (Fructus Sambuci).Z owoców zazwyczaj wykonuje się odwary używane do leczenia migreny, nerwobólów, biegunki, chorób reumatycznych, i neurologicznych, a dzięki ich własnościom odtruwającym także przy zaburzeniach przemiany materii. Należą do tzw. środków czyszczących krew, dlatego poleca się je jako lek odtruwający i pomagający usuwać z organizmu szkodliwe produkty przemiany materii oraz toksyny w chorobach reumatycznych i skórnych. Owoce bzu są też stosowane w stanach zapalnych żołądka i jelit, a także jako pomocniczy lek przeciwbólowy w nerwobólach i rwie kulszowej. Owoce są jednym ze składników preparatów stosowanych m.in. w zaparciach i w chorobach skóry, głównie łuszczycy. Są też podstawą mieszanek o działaniu przeciwzapalnym i napotnym, pomocnych zwłaszcza przy przeziębieniu i kaszlu.

Zastosowanie:

60 ml dziennie, można mieszać z innymi sokami.

Pochodzenie

Ekologiczne rolnictwo EU

DE-ÖKO-012