WSTĘP
Ustawa o ochronie przyrody z kwietnia 1949 roku stworzyła szeroką podstawę, na której organizujemy w Polsce poszczególne działy opieki nad przyrodą naszego kraju celem zachowania jej osobliwości oraz ustalenia sposobu racjonalnego użytkowania jej zasobów d sił. W szeregu postulatów, jakie chcemy realizować w oparciu o ustawę z roku 1949, szczególnie ważne miejsce zajmuje ochrona naturalnej szaty roślinnej. Jest ona z jednej strony źródłem rozlicznych korzyści gospodarczych, z drugiej zaś przez swój skład gatunkowy nadaje naszej ziemi szczególny charakter, wpływając w-znacznej mierze na ukształtowanie polskiego krajobrazu a w następstwie tego na naszą kulturę narodową. W tym wydawnictwie zajęto się tylko jednym działem obszernego problemu, jakim jest ochrona naszej szaty roślinnej. Ograniczono się tutaj do zagadnienia gatunkowej ochrony roślin, to znaczy do podania wiadomości o tych gatunkach roślin krajowych, które objęło rozporządzenie Ministra Leśnictwa i Przemysłu Drzewnego ogłoszone w marcu 1957 roku (por. str. 11).
Przytoczone tu rozporządzenie zajmujące się gatunkową ochroną roślin nie jest pierwszym tego rodzaju aktem prawnym w Polsce. Poprzedziło je analogiczne zarządzenie prawne, wydane jeszcze przed wejściem w życie ustawy o ochronie przyrody z r. 1949, a mianowicie rozporządzenie Ministra Oświaty (wydane w porozumieniu z ministrami Rolnictwa i Reform Rolnych oraz Le-śnictwa) w sierpniu 1946 roku (Dz, U. Nr 70, poz. 384).1 Nowe roz-
1 Rozporządzenie to było omówione a) w książce: W. Szafer, „Ochrona gatunkowa roślin w Polsce11, która ukazała się jako Nr 65 tzw. osobnych wydawnictw Państwowej Rady Ochrony Przyrody w nakładzie 13 500 egzemplarzy, w Krakowie w roku 1947, oraz 2) w drugim