Tytuł | Ochrona pieczarki |
Autor | praca zbiorowa |
Wydawca | Hortpress |
Rok wydania | 2006 |
Liczba stron | 144 |
Wymiary | 140x205mm |
Okładka | miękka |
ISBN | 83[zasłonięte]86384-0 |
W Polsce istnieje około trzech tysięcy zakładów pieczarkarskich o średniej wielkości 450 m2. Można przyjąć, że rocznie produkują one około 120 tysięcy ton pieczarek, zapewniając utrzymanie dwunastu tysiącom osób (2004). Obecnie, gdy coraz powszechniej uprawę prowadzi się na bloku pasteryzowanego podłoża z wysianą grzybnią, nakłady niezbędne do założenia i przeprowadzenia cyklu sięgają równowartości co najmniej 15 kg grzybów z 1 m2. Uzyskiwanie wysokich plonów wiąże się zarówno ze znajomością technologii produkcji jak i zasad prawidłowej ochrony. Pieczarka uprawiana w tym samym pomieszczeniu przez kilkanaście bądź kilkadziesiąt lat stanowi typową monokulturę z jej zagrożeniami, do których wypada zaliczyć przede wszystkim możliwości wystąpienia szkodliwej mikroflory i fauny.
Opracowanie składa się z dwóch części: ogólnej (rozdziały 1 - 5) i szczegółowej (rozdziały 6-14). Część ogólna obejmuje wstępną charakterystykę agrofagów, metod uprawy w kontekście wymogów ochrony, przedstawia stosowane metody ochrony oraz zagadnienia związane z utrzymaniem higieny w zakładzie. Część drugą poświęcono omówieniu chorób wywoływanych przez wirusy, bakterie i grzyby. Osobny rozdział zawiera opis grzybów saprofitycznych oraz oddziaływanie na owocniki pieczarki czynników nieinfekcyjnych. Równie wyczerpująco przedstawiono szkodniki: nicienie, roztocze, skoczogonki i muchówki. Opisy wzbogacają zdjęcia mające ułatwić rozpoznanie choroby lub szkodnika, gdyż to decyduje o wyborze prawidłowej metody zapobiegania i zwalczania.
Terminarz ochrony pieczarki, na który powołują się autorzy, został zamieszczony na końcu podręcznika. Zestaw obowiązujących zaleceń publikowany jest corocznie w kwartalniku „Biuletyn Producenta Pieczarek - Pieczarki".
Od chwili ukazania się pierwszego wydania broszury minęło ponad sześć lat, a jej nakład został wyczerpany. Do wydania drugiego, które trafia właśnie do rąk zainteresowanych, wprowadzono zmiany zgodnie z wynikami uzyskanymi w tym czasie przez naukę i praktykę. Zmiany te dotyczą głównie części poświęconej grzybom i wirusom, gdyż w okresie dzielącym oba wydania opisano nową chorobę pieczarki, wywołaną przez wirus X. Opis tej choroby znajdzie Czytelnik w rozdziale szóstym. Dodano też informacje na temat zwalczania daktylium oraz przerobiono rozdział siódmy: „Higiena i środki chemiczne służące do jej utrzymania", jako że zarejestrowano ostatnio szereg nowych, efektywnie działających preparatów dezynfekcyjnych.
W stosunku do pierwszego wydania z roku 1999, wydanie drugie zostało rozszerzone. Opisano w nim nową chorobę pieczarki wywołaną przez wirus X i scharakteryzowano zieloną pleśń, której sprawcą jest szczep Th 2 Trichoderma harzianum. Przeredagowano też rozdział dotyczący nicieni, zmodyfikowano część poświęconą muchówkom. Wprowadzono również szereg nowych środków dezynfekcyjnych, które -zamieszczone w dołączonym terminarzu ochrony - umożliwiają rotację tych preparatów. W obecnym wydaniu zastąpiono wiele zdjęć czarno-białych fotografiami w kolorze, które ułatwiają rozpoznanie choroby czy szkodnika. Jest to ważne, bowiem błędne rozpoznanie przyczyny pociąga za sobą zastosowanie niewłaściwej metody terapii. Podjęte działania uwspółcześniły broszurę, która aktualnością nie ustępuje drugiemu wydaniu analogicznej książki angielskiej.
Adresatami opracowania pozostają producenci pieczarki, osoby rozpoczynające uprawę, studenci wydziałów ogrodniczych, a także ci, którzy interesują się uprawą grzybów. Zachęcam gorąco do lektury tej skromnej, lecz znaczącej pozycji.