Monika Milewska
Ocet i łzy
Terror Wielkiej Rewolucji Francuskiej jako doświadczenie traumatyczne
Stron: 302
Format: 163 x 225
Terror Rewolucji Francuskiej miał być w swym założeniu chirurgicznym zabiegiem regeneracji Narodu, gilotyna zaś stać się miała jego sterylnym narzędziem. Przemoc i cierpienie ograniczono do ułamka sekundy, powierzając eliminację chorych członków społeczeństwa perfekcyjnej i obiektywnej z pozoru maszynie. Projekt ten jednak zawiódł Gilotyna nie była wcale sterylna, przynajmniej nie dla wyobraźni. Każdego dnia spływał z niej strumień krwi, strumień, który stopniowo przemieniał się w rzekę, morze, a wreszcie potop zalewający całą Francję. Radosny z powodu śmierci tyranów Lud przeistaczał się w zgraję tańczących wokół szafotu kanibali. Chirurgiczny zabieg okazywał się absurdalnym podziałem na gadające głowy i bezgłową resztę, którą członkowie Konwentu wykorzystywali do produkcji spodni lub karmienia więźniów. Takimi obrazami Terror zapełniał wyobraźnię ludzi schyłku Oświecenia. Książka ta opowiada o zmaganiach z ową spuścizną Terroru: o oczyszczającej mocy łez wylewanych nad grobami ofiar i octu, którym szorowano ślady krwi na podeście gilotyny. I o tym, jak bardzo jesteśmy bezradni wobec każdej dziejowej traumy.
(ur. 1972 w Gdańsku) dr historii, dramaturg, poetka, tłumaczka. Ukończyła z wyróżnieniem Uniwersytet Warszawski, gdzie doktoryzowała się w 2000 roku, Szkołę Nauk Społecznych przy Instytucie Filozofii i Socjologii PAN oraz Ecole des Hautes Etudes en Sciences Sociales w Paryżu. Stypendystka Miasta Gdańska, Ministerstwa Edukacji Narodowej, Ministerstwa Kultury, Rządu Francuskiego, Fundacji Batorego oraz Fundacji na Rzecz Nauki Polskiej. Fellow Akademii Amerykańskiej w Rzymie, gdzie w roku 2001 przebywała na trzymiesięcznym stypendium A. Mellona. Swoje artykuły i utwory publikowała m.in. w „Twórczości”, „Społeczeństwie Otwartym”, „Acta Poloniae Historica”, w „Dialogu”, francuskim piśmie „Europoésie”, „Więzi”, „Tytule”, „Autografie”, „Literach”, „Przeglądzie Literackim”, „Nowej Okolicy Poetów” i „Nowych Sztukach dla Dzieci i Młodzieży”. Laureatka licznych konkursów poetyckich i dramaturgicznych, m.in. „Czerwonej Róży”, „Warszawskich Dni Literatury”, „Łódzkiej Wiosny Poezji”, „Szukamy Polskiego Szekspira”, konkursów na sztuki dla dzieci i młodzieży w Poznaniu. Uczestniczyła w międzynarodowych festiwalach dramaturgicznych i poetyckich w Warszawie, Moguncji i Elzynorze. Jako badacz interesuje się szeroko pojętą historią idei i mentalności, zwłaszcza w dobie Oświecenia i Rewolucji.
