ŚWIAT „OPERY ŻEBRACZEJ”. OBRAZ WŁÓCZĘGÓW I NĘDZARZY W LITERATURACH EUROPEJSKICH XV-XVII WIEKU, wydawca: PIW, warszawa 1989, oprawa twarda, stron 366, wymiary 176 x 245, ilustracje na wklejkach, przypisy poza tekstem, indeks. UWAGA – brak obwoluty, przetarcia i zabrudzenia na okładce, zabrudzenia krawędzi bloku.

SPIS TREŚCI: Wstęp – I. Piśmiennictwo nędzy (Literatura i społeczeństwo; Kontekst społeczny; Literatura łotrzykowska) – II. Odkrycie „drugiego świata" (Dyskurs o odmienności; „Policyjne" rozpoznanie środowiska występku; Księga włóczęgów; Zwierciadło szarlatanów i korporacje żebracze) – III. „Na dnie" Elżbietańskiej Anglii („Przyboczna straż nocy"; Typologia środowiska; Prawa oszustwa; Biografia występku; Scena społeczna) – IV. "Potomstwo kostura" (Obieg ustny i piśmiennictwo; Terytorium: „jakby w innym świecie"; Monarchia i parlamentaryzm; Podział pracy i struktura społeczna; Wspólnota języka, obyczaju i historii; Cień „wielkiego zamknięcia”) - V. Picaro i odmowa socjalizacji (Fenomen pikarejski i Hiszpania „złotego wieku"; Spowiedź i autobiografia; Rzemiosło żebracze i jego prawa; Cech złodziejski; Odmowa socjalizacji) – VI. Włóczęga, szelma i dziad (Sowizdrzał: wędrowny czeladnik, domokrążca i wesołek; Włóczęgostwo i soldateska: Simplicissimus; Hultaje i hultajki; Franci i dziadowie) - Uwagi końcowe: Kosmografia antyspołeczeństwa – Aneks: Nazwy kategorii żebraków i włóczęgów.