Coś zawsze musie się skończyć, aby coś mogło się zacząć. Każdy ZACHÓD przynosi WSCHÓD. Koniec jest początkiem. Drzewo, które roiło się w liściach, kwiecie i owocach, obumiera. Przywdziewa koronę z złotego słońca zachodu. Dziś drzewo jest samotne. Niegdyś pośród dywanu traw człowiek zbudował dom w cieniu drzewa. Chłodna bryza orzeźwiała, szum liści niósł ukojenie. Jeszcze na chwilę drzewo zatrzymuje się w gałęziach słońce. Jeszcze jest piękne. Jeszcze nie jest samotne. Nadchodzi noc.