OBLICZE SŁOŃCA

H.W. Newton

Wydawnictwo: PWN, 1961
Oprawa: twarda płócienna z obwolutą
Stron: 326
Stan: bardzo dobry

Oblicze Słońca omawia dzieje badań nad Słońcem, począwszy od wynalezienia przez Galileusza prymitywnego teleskopu, a skończywszy na najnowszych radioteleskopach współczesnej astronomii. Wyjaśnia m. in. wpływ cząstek słonecznych na zakłócenia w łączności radiowej, próbuje tłumaczyć niejasne zjawisko wpływu aktywności słonecznej na naszą pogodę. Daje też rzut oka na zjawiska zachodzące na odległych gwiazdach i ich podobieństwo do zjawisk zachodzących na Słońcu.

Autorem tej książki jest wybitny astronom angielski, długoletni praęownik Obserwatorium Królewskiego w Greenwich, członek Międzynarodowej Unii Astronomicznej, odznaczony w 1946 roku medalem Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego za pionierską pracę w zakresie zastosowania spektrohelioskopu Hale'a oraz za odkrycie związku między intensywnymi rozbłyskami słonecznymi a zakłóceniami w ziemskim polu magnetycznym.


SPIS TREŚCI:

Wstęp

Rozdział 1. Piec słoneczny
(Fotosfera. Chromosfera. Korona)

Rozdział 2. Obserwatorzy plam i rotacja Słońca
(Najwcześniejsze obserwacje plam. Okres pośredni historii badań słonecznych. Położenie plam na tarczy Słońca i jego rotacja. Pomiary spektroskopowe rotacji Słońca)

Rozdział 3. Aptekarz z Dessau i cykl plam słonecznych
(Pierwsze odkrycie Schwabego. Realność 11-letniego cyklu plam słonecznych. 11-letnia cykliczność szerokości heliogra- ficznych, w których pojawiają się plamy. Cykl słoneczny a korona. Analiza krzywej występowania plam słonecz­nych,)

Rozdział 4. O „liczbach" wyznaczanych w Zurychu i po­wierzchniach plam wyznaczanych w Greenwich .
(„Liczby plamowe" z Zurychu. Pierwsze zastosowanie foto­grafii. Rejestracja plam słonecznych w Greenwich)

Rozdział 5. Cechy plam słonecznych
(Historia typowej grupy plam. Natura plam słonecznych. Ruch materii w plamach słonecznych. Zjawiska towarzy­szące plamom. Pola magnetyczne plam słonecznych. Teorie powstawania plam słonecznych)

Rozdział 6. Plamy-olbrzymy i ich dzieje
(Cechy ogólne. Słynna plama z roku 1859 i związane z nią wyjątkowe wydarzenie. Aktywna plama z lipca 1892 roku. Plama równikowa z roku 1921 i jej biegunowość magnetycz­na. Olbrzym z roku 1926 i spektrohelioskop. Wielka plama z roku 1946 i „szum" Słońca. Największa plama słoneczna: kwiecień 1947)

Rozdział 7. Rozbłyski i protuberancje
(Charakterystyki rozbłysków. Protuberancje słoneczne. Kla­syfikacja protuberancji)

Rozdział 8. Aktywność Słońca a magnetyzm Ziemi .
(Obserwacje geomagnetyczne. Zakłócenia geomagnetyczne)

Rozdział 9. Zjawiska słoneczne odkrywane na falach radiowych
(Dobowe i sezonowe zmiany jonosfery. Warstwa D. Fale ra­diowe a cząsteczki słoneczne. Słoneczne fale radiowe. Pro­mienie kosmiczne)

Rozdział 10. Zorze polarne
(Barwne opisy i relacje. Obszary i częstość występowania zórz polarnych. Wysokości zórz. Światło zorzy)

Rozdział 11. Plamy a pogoda oraz inne sprawy wątpliwe
(Plamy a pogoda. Cykl plam słonecznych a słoje drzew. „Stała" słoneczna)

Rozdział 12. Słońce a Wszechświat gwiazd
(Pierwsze teorie. Cefeidy — świetliste słupy milowe. Fi­zyczne charakterystyki gwiazd. Kształt naszej „wyspy" we Wszechświecie. Zwierciadlane odbicie naszej Galaktyki. Nie­skończone bogactwo Wszechświata)

Dodatki:
1. Widmo słoneczne (fraunhoferowskie) .
2. Dwadzieścia pięć największych plam, momenty maksimów i minimów występowania plam i inne dane
3. Układy optyczne teleskopów
4. Międzynarodowy Rok Geofizyczny 1957—58 .
Jan Mergentaler. Niektóre ciekawsze badania lat ostat­nich
(Granulacja fotosferyczna. Promienie kosmiczne, zorze po­larne, korpuskularne promieniowanie Słońca. Pola magne­tyczne na Słońcu)
Skorowidz rzeczowy
Skorowidz nazwisk