Praca penetruje obszar, który bardzo rzadko był przedmiotem systematycznej refleksji. Nie da się ukryć, że problematyka szeroko pojętego buntu należy do najciekawszych tematów nowoczesności. Kwestia ta wciąż wydaje się być atrakcyjna zarówno dla badaczy, jak i szerokiego odbiorcy niezwiązanego ze światem sztuki.
Antropologiczny punkt widzenia okazuje szczególnie ożywczy w prowadzonych na terenie humanistyki dyskusjach na temat buntu. Monografia ma z jednej strony charakter komplementarny wobec koncepcji pojawiających się na gruncie np. filozofii czy socjologii, z drugiej zaś strony stanowi przecież wyrazistą i odrębną propozycję. Redaktorzy pracy opracowali przekonującą, spójną i uporządkowaną wizję problemu. Zaproponowany przez nich podział książki zasadnie oddaje najważniejsze obszary współcześnie obserwowalnych - zarówno w teorii jak i praktyce - form sprzeciwu.