Film Davida Finchera pod względem malarskim jest najlepszą częścią Obcego. Sceny, gdy kosmiczna maszkara goni po korytarzach ludzi albo gdy do akcji wkracza wysłana przez Korporację ekipa, prezentują się wspaniale gotycko.

Najpiękniejsza jest scena na początku: kapsuła ratunkowa z Ripley przebija się przez atmosferę i wpada do morza. Pamiętni z Obcego: Decydujące starcie Hicks i dziewczynka zginęli. Ripley trafia do kolonii więźniów, jednak razem z nią przybywa przyjemniaczek o obłej głowie. Najpierw dobiera się do wyczuwającego jego obecność psa, potem atakuje ludzi. Ripley nawiązuje znajomość z medykiem Klemensem (krótko ostrzyżony Charles Dance), ale potem do akcji wkracza Obcy… Więźniowie we wspaniałej sekwencji w korytarzach próbują schwytać potwora do komory i zalać płynnym ołowiem. Wiele scen kręconych jest obiektywem szerokokątnym z perspektywy Obcego. W Obcym 3 pierwszy strzał pada dopiero na końcu, ale przede wszystkim podziwia się fotografowane w ciemnych barwach wnętrza. Środowisko to skopiował Jean-Pierre Jeunet w czwartej części serii.