Synteza wiedzy na temat istoty krytyki oraz różnych metod i płaszczyzn krytyki stosowanej wobec rywali i przeciwników w: sporach ideologicznych • propagandowych • kampaniach wyborczych • konfliktach politycznych • walce o władzę.
Szczególny nacisk położono na nierzetelne, programowo tendencyjne i podstępne formy dyskredytacji, czyli podważania wiarygodności oponentów przez posługiwanie się dygresjami, pretekstami i pozorami, skrajną przesadą, a nawet kłamstwem i widoczną agresją. Uznanie dla własnych poglądów i roszczeń jest wtedy osiągane dzięki deprecjonowaniu statusu i dorobku przeciwników - za pośrednictwem epitetów, etykietek, zniewag, ośmieszania, zniesławiania. Zamiast prezentowania własnych walorów, osiągnięć i zasług, wystarczyć ma atak na godność, cześć, powagę, tożsamość przeciwników.
Praca stanowi z jednej strony nader aktualny (niestety) komentarz do narastającego „zdziczenia obyczajów politycznych", z drugiej strony - zdystansowany obraz ponadczasowego repertuaru destrukcyjnej socjotechniki, manipulacji wizerunkiem adwersarza i manipulacji świadomością społeczeństwa.
Mirosław Karwat - politolog, doktor habilitowany, profesor nadzwyczajny Uniwersytetu Warszawskiego i Wyższej Szkoły Ekonomicznej ALMAMER w Warszawie. Wykłada na Wydziale Dziennikarstwa i Nauk Politycznych UW, Wydziale Politologii WSE, a także na Wydziale Nauk Politycznych w Akademii Humanistycznej w Pułtusku.
[fragmenty z okładki] |
