Andrzej Banach (1[zasłonięte]910-19), pisarz, krytyk sztuki, filozof, podróżnik, kolekcjoner. Jego twórczość poświęcona była głównie popularyzacji sztuki. Wydał też zbiór opowiadań i kilka powieści. Tematyka jego publikacji jest bardzo szeroka: zagadnienia filozoficzne, sztuki plastyczne, kostium i moda, kolekcjonerstwo, teatr, relacje z podróży. Szczególną uwagę zwracał na sztukę nieprofesjonalną (wiele pisał o Nikiforze), a także na zjawiska z marginesu sztuk plastycznych (jedna z najważniejszych książek o kiczu). Kilka książek napisał z żoną Ellą. Jan Łomnicki w 1991 roku poświęcił pamięci Andrzeja Banacha film dokumentalny. Najważniejsze książki: O modzie XIX wieku (1957), Nikifor – mistrz z Krynicy (1957), Ociepka: malarz dnia siódmego (1958), Polska książka ilustrowana 1[zasłonięte]800-19 (1959), Warszawa Cieślewskiego syna (1962), Hasior (1964), Pismo i obraz (1966), O kiczu (1968), Lekcja z nut (1971), Erotyzm po polsku (1974), Jak kochać i nie zabić (powieść, 1981), Śmierć może mieć skrzydła (powieść, 1986), O szczęściu (1988).