Normal 0 21 false false false PL X-NONE X-NONE
NUTY – PIERŚĆIEŃ NIBELUNGA WAGNER
tytuł: „DER RING DES NIBELUNGEN.EIN BUHNENFESTSPIEL FUR DREI TAGE UND EINEN VORBEND.”
Autor: RICHARD WAGNER
rok wydania: Mainz 1899 r., wydawnictwo: B. Schott’s Sohne, ilość stron: 340, wymiary: 21,5 x 29 cm okładka: oryginalna, twarda,
stan: dobry, stan tak jak na zdjęciach.
Tekst opery w języku niemieckimi angielskim. Utwór dedykowany Ludwikowi II Bawarskiemu, mecenasowi Wagnera.
Nuty zawierają ex libris i wpis własnościowy Heleny Misky-Oleska.
Helena Misky-Oleska wybitna śpiewaczka lwowska, jak pisała ówczesna prasa włoska o ”boskim głosie”.
Prezentowany na aukcji zbiór nut był wykorzystywany przez śpiewaczkę w jej pracy pedagogicznej. Zawiera on odręczne przypiski śpiewaczki i tłumaczenia tekstu utworu na język polski.
Perełka dla miłośników opery.
Wspaniała rzecz na prezent.
OLESKA Helena Jadwiga, właśc. H.J. Bulikowska, pseud. Elena Palmy, zamężna Misky (15 VII 1875 Lwów - 16 V 1969 Kraków), śpiewaczka. Akt zgonu podaje nieprawdziwą datę urodzenia 1885. Była córką Stanisława i Olgi Bulikowskich, żoną notariusza Aleksandra Misky'ego, matką śpiewaczki Felicji Misky. Głos kształciła w szkole śpiewu A i A. Souvestre'ów w Dreźnie. Debiutowała (pod pseud. E. Palmy) ok. 1900 w Teatro Comunale, śpiewała potem w Teatro San Carlo w Lizbonie oraz w Modenie i Mediolanie; prasa wł. pisała z entuzjazmem o jej "boskim głosie" (cyt. za J. Prosnakiem). Po wyjściu za mąż ok. 1901 zamieszkała we Lwowie, ale dopiero w sez. 1905/06 występowała w zespole opery T. Miejskiego (odtąd używała pseud. Oleska). Śpiewała partie: Amneris ("Aida"), Jadwigi ("Straszny dwór"), Ortrudy ("Lohengrin"), Magdaleny ("Rigoletto") oraz Dalili ("Samson i Dalila") prezentując "jednolitą, doskonałą kreację, w której podziwiano muzykalność i głos, piękną grę, szlachetne, malownicze pozy" (F. Pajączkowski). W maju 1906 w Krakowie wzięła udział w koncercie kompozytorskim W. Żeleńskiego (wykonywała fragm. opery "Stara baśń"), zaś latem występowała tam gościnnie z zespołem opery lwowskiej. W sez. 1906/07 nadal była solistką opery lwowskiej. Na sez. 1907/08 została zaangażowana do opery warsz., gdzie wyróżniła się świetnym wykonaniem partii: Herodiady ("Salome"), Fryki ("Walkiria"), Królowej ("Hamlet"), Anioła ("Demon"), tyt. w "Carmen", Leonory ("Faworyta") i Ulryki ("Bal maskowy"); śpiewała w niej także wymienione wyżej partie lwowskie. Miała dobre warunki scen. i duży talent dram., piękny i doskonale wyszkolony mezzosopran o rozległej skali, śpiewała więc także sopranowe partie dram. np. Santuzza ("Rycerskość wieśniacza"), Laura ("Gioconda"). Na pocz. 1909 śpiewała gościnnie w operze lwow.; potem występowała tam rzadko (podobno na skutek zatargów z L. Hellerem), np. w 1911 śpiewała Brunhildę ("Zmierzch bogów"). W 1907-10 występowała regularnie na koncertach Filharmonii Warsz., a w sez. 1909/10 także w warsz. T. Wielkim. W październiku 1910 otworzyła we Lwowie szkołę śpiewu. Po 1912 zrezygnowała z kariery scen. i zajęła się wyłącznie pracą pedagogiczną. Jej mieszkanie we Lwowie było miejscem spotkań towarzyskich i artyst. wybitnych pol. śpiewaków, muzyków i młodych adeptów sztuki wokalnej. Po 1945 uczyła śpiewu w Krakowie. Jej wychowankiem był min. A. Hiolski.
Według: http://www.e-teatr.pl/pl/osoby/41604.html
Więcej na zdjęciach.
