bardzo obszerny opis zbioru, na końcu ksiązki 8 tablic z monetami i mapka Grecji starożytnej

Od wydawcy:

Zbiory monet antycznych Muzeum Narodowego w Warszawie obejmowały przed wojną ok. 30.000 szt.
Trzon zbiorów stanowiła kolekcja dr Semerau-Siemianowskiego. Monety swe gromadził ofiarodawca w ciągu 45 lat. Początkowo terenem poszukiwań był półwysep Bałkański, a od r. 1900 wybrzeża Morza Czarnego i Konstantynopol, dokąd dr Semerau-Siemianowski został przeniesiony na stanowisko naczelnego lekarza Kolei Orientalnych.

Z biegiem czasu zbiór rozrósł się do takich rozmiarów, że stał się znanym w świecie numizmatycznym, ponieważ ofiarodawca utrzymywał kontakt zarówno ze światem naukowym, jak i z najznakomitszymi zbieraczami. Do najcenniejszych okazów tego zbioru należała oktodrachma (8 drachm, wagi 39,10 g) zwana Derronikon z wieku VI p.n.e., znaleziona w roku 1891 nad brzegami jeziora Doiran w Macedonii. Okaz ten wzbudził żywe zainteresowanie w świecie numizmatycznym. Muzeum Berlińskie zaproponowało znaczną sumę za ów unikat, doktor jednak odrzucił tę propozycję, ponieważ pragnął okaz ten, zarówno jak i cały zbiór — który ciągle pomnażał - ofiarować przyszłemu Muzeum w wolnej Ojczyźnie

(...) Dnia 21 lipca 1921 r. dr Semerau-Siemianowski ofiarował swój zbiór Muzeum Narodowemu w Warszawie...
Kolekcja składała się z trzech działów: 1) monet greckich (ok. 12.000 szt.), 2) monet rzymskich ok. 7.000 szt, 3) bizantyjskich — ok. 3.000 szt. i 4) monet wschodnich —- ok. 1.000 szt.

Prócz wspomnianego zbioru, w latach 1925 i 1930 Muzeum zakupiło od rodziny dr Ignacego Terleckiego 1.751 szt. monet, pochodzących z kolonii greckich, położonych nad brzegami Morza Czarnego i monety królów Bosforu Cymmeryjskiego. Zbiór dr Terleckiego, zwłaszcza monet królów bosforańskich, stał na poziomie zbiorów europejskich, przewyższając je nawet nieraz ilością reprezentowanych panowań i dat w tych panowaniach. W roku 1938 Państwowe Zbiory Sztuki przekazały Muzeum Narodowemu — jako wieczysty depozyt — kolekcję monet Stanisława Augusta i zbiory monet Muzeum w Rapperswilu w ilości ponad 3.000 szt. I wreszcie w r. 1939 wdowa po prof. Lewickim ofiarowała Muzeum Narodowemu zbiór monet antycznych, gromadzonych przez jej męża, zawierający 446 szt., w tym jeden unikat i szereg cennych okazów. Wojna poczyniła wielkie spustoszenia w naszych zbiorach, pozbawiając nas przede wszystkim okazów złotych i elektronowych, rozbijając skompletowane serie poszczególnych panowań i krajów. Mimo tych strat, zbiory numizmatyki antycznej w Muzeum Narodowym w Warszawie są jeszcze i dziś nietylko największą tego rodzaju kolekcją w Polsce...