Twórczość tego sympatycznego zespołu jakoś nie docierała do mnie w większej dawce lecz czując, że warto starałem się wyłapywać tu i ówdzie pewne zajawki ich dokonań. Pełnowymiarowy debiut zapowiadano natomiast już chyba ze dwa lata temu ale jakoś instynkowie czułem, że kapela nie odpuści.. no wreszcie płyta jest. Jeśli ktoś lubi klasyczne punkowe granie, melodyjny, rock'n'rollowy punk, będzie na pewno zadowolony słuchając tych 16-tu kawałków trwających raptem 35 minut. Bo nie ma tu czasu na nudę, a ograne do bólu przez 30 lat punkowej historii riffy, na których bazuje muzyka warszawiaków brzmią świeżo i spontanicznie. Oczywiście czasem przydałoby się być może trochę urozmaicić aranżacje ale czuć, że zespół postawił raczej na prostotę i energię, a to też się liczy w punk rocku. Jak uczy historia zbytnie kombinowanie nie zawsze się sprawdza. Tak samo marudny recenzent może zauważyć nieco płaską realizację czy pewne niedociągnięcia wokalne, ale są to detale, które nie rzutują na odbiorze całości, bo kawałki są zwyczajnie fajne i mają swój klimat. Wspominam o nich tylko dlatego, że płyta podoba mi się bardzo i tak to już jest, ż gdy jest dobrze chciałoby się mieć po prostu jeszcze więcej satysfakcji. W piosenkach nie ma polityki, wymądrzania się i chęci zmieniania świata ale ciekawie podany klimat miasta (w tym zwłaszcza samej Warszawy) z jego codziennymi sytuacjami, tudzież dotyczącymi dziewczyn. Z punktu podobają mi się już dwa pierwsze kawałki - "Atak" i "Bankomat", później wyróżniłbym może takie jak "Barykada", "Kwadraty", "Rave" i "Elektroniczna Magda" ale słabych numerów tu nie ma. Na specjalną uwagę zasługują natomiast dwa covery: "Nocne szczury" - oparta na "Silly Thing" Sex Pistols przeróbka "Choć pójdziemy tam" legendarnych Nocnych Szczurów z Władysławowa oraz świetny, acz bliski pierwotnej wersji, zaśpiewany po serbsko-chorwacku "Ne postojim", hit znanej ongiś z koncertów w Polsce belgradzkiej grupy Elektrićni Orgazam. (Sopel)