Mennica Polska przedstawia „Nowogród Wielki”, drugą monetę z kolekcji „Miasta Hanzeatyckie”. Tematem tej serii są miasta należące do Ligi Hanzeatyckiej (Związku Hanzeatyckiego), która istniała w średniowieczu i na początku ery nowożytnej.

Moneta zostanie wybita w niskim nakładzie – do 8000 szt., na srebrnym krążku monetarnym próby Ag 925, stemplem lustrzanym.

Liga hanzeatycka, zwana popularnie Hanzą, była związkiem miast wybrzeży Morza Północnego i Bałtyckiego zawiązanym w celu współpracy ekonomicznej, które na wspomnianych akwenach zdobyło monopol handlowy. W szczytowym okresie rozwoju Hanza liczyła około 160 miast. Miasta hanzeatyckie posiadały własny system prawny i zapewniały sobie wzajemną pomoc. Związek posiadał język urzędowy, którym była odmiana języka dolnosaksońskiego. Ostatecznie Hanza utraciła swoją pozycję w wyniku wielkich odkryć geograficznych i ustanowienia szlaków morskich łączących Europę z Ameryką i Indiami.

W serii oprócz Słupska (pierwsza moneta) i Nowogrodu Wielkiego, pokazane zostaną miasta: Lübeck, Stralsund, Rostock (Niemcy), Kampen, Zutphen (Holandia), Tallinn/Reval, Parnawa (Estonia), Ryga (Łotwa), Visby (Szwecja), Szczecin (Polska).

Wszystkie monety w serii będą posiadały wspólny awers z elementami symbolicznie nawiązującymi do Hanzy. Rewersy natomiast będą przedstawiać elementy charakterystyczne dla każdego miasta takie jak: herb, obiekty architektoniczne, oraz towary, którym dane miasto handlowało w okresie istnienia Hanzy.

Awers:
Kompozycja utrzymana w stylistyce ikonograficznej z czasów istnienia Związku Hanzeatyckiego: pod wstęgą z napisem „HANSA” (pol. Hanza) – rozciągnięta mapa Europy z centralną częścią regionu wspólnoty Hanzy (szlakami handlowymi). W centrum monety – wizerunek kogi, żaglowca handlowego, charakterystycznego dla okresu istnienia Hanzy. Z prawej strony, w formie monety – wizerunek trójzębu, atrybutu rzymskiego boga mórz Neptuna i jego greckiego odpowiednika, Posejdona. Poniżej, również w formie monety – wizerunek laski herolda, zwanej kaduceuszem, atrybutu rzymskiego boga handlu i zysku Merkurego (greckiego Hermesa). Z lewej strony – portret Jej Wysokości Królowej Elżbiety II. Poniżej – rok emisji monety (2010), nominał monety (1 dolar) i napis „ELIZABETH II”. Z lewej strony od głowy Królowej – znak menniczy (m/w).

Rewers:
U góry – napis w języku rosyjskim „ВЕЛИКИЙ НОВГОРОД” (Nowogród Wielki), symbolizującej dokumenty pisane na brzozowej korze, pochodzące z dawnej Rusi, tzw. gramoty. W centralnej części – fragment drewnianego fryzu „Nowogrodzianie na Dworze Niemieckim” z Kościoła Świętego Mikołaja w Stralsundzie (Niemcy), przedstawiającego Nowogrodzian, sprzedających futra kupcom Niemieckiego Dworu w Nowogrodzie (II poł. XIV w.). Na dole – historyczny herb Nowogrodu Wielkiego.

Projektanci: Ewa Tyc-Karpińska (rewers), Roussana Nowakowska (awers)

Nowogród Wielki (ros.: Великий Новгород), jedno z najstarszych rosyjskich miast, jest stolicą obwodu nowogrodzkiego.

Do historycznych budowli znajdujących się w tym mieście należy Nikoło-Dworiszczeński Sobór (Nikolski Sobór na Dworze Jarosława). W związku z tym, że przez lata gromadziły się wokół niego przedstawicielstwa handlowe kupców hanzeatyckich, stał się symbolem współpracy Nowej Hanzy i Nowogrodu Wielkiego. W średniowieczu obok Soboru Nikoło-Dworiszczeńskiego najważniejszym kantorem Hanzy w Nowogrodzie Wielkim był Niemiecki Dwór, zwany w źródłach hanzeatyckich Dworem Św. Piotra.

Głównymi towarami, które wywożono na Zachód z Nowogrodu Wielkiego były futra, wosk i skóra. Przede wszystkim handlowano futerkami: wiewiórek, bobrów, gronostajów, łasic, kun, norek i wydr. Skóra i wyroby skórzane nowogrodzkich rzemieślników odznaczały się bardzo wysoką jakością oraz niską ceną. W większości wywożono skóry z łosi, krów i koni, rzadziej – baranie i bycze. Eksport z Nowogrodu związany był głównie z rzemiosłem i bogactwami naturalnymi. Towary nowogrodzkie zostały zilustrowane na rzeźbach paneli z Kościoła Świętego Mikołaja w Stralsundzie (ok. 1400 r.).