Głównym bohaterem jest książę Henryk Probus, pretendent do polskiego tronu. Powieść opisuje jego życie, walkę o władzę na początku w księstwie wrocławskim, gdzie konkurentami są inni śląscy książęta i biskup Tomasz marzący o supremacji Kościoła nad świecką władzą. Kiedy zwycięża na Śląsku, staje do konkurencji z innymi książętami z rodu Piastów w wyścigu do krakowskiego tronu. Książę Probus ma nad nimi poważną przewagę. Został wychowany na dworze czeskiego króla, jednego z najpotężniejszych władców w ówczesnej Europie i popierają go miasta, a to ma wymierny wyraz w zwiększeniu jego możliwości finansowych. Powieść mocno oparta jest na dostępnych faktach historycznych i wiele występujących w niej postaci to postacie historyczne. Ówczesna Polska, na pięć minut przed koronacją króla po długim okresie rozbicia dzielnicowego, jest fascynującym krajem. Być może walka o władzę jest najważniejszym wątkiem w tej książce. Czytając ją można się zdziwić, jak niewiele zmieniły się motywacje ludzi, ich ambicje i problemy, którym musieli stawiać czoła.

Andrzej Nowakowski (195 2r.) urodził się w Gostkowie, małej wsi na Kaszubach, ale całe życie mieszka w Gdańsku. Ukończył studia na wydziale humanistycznym gdańskiego uniwersytetu i od wielu lat pracuje jako nauczyciel języka polskiego w liceum. Debiutował opowiadaniami opublikowanymi na łamach tygodnika „Litery” będąc jeszcze na pierwszym roku studiów. Następne jego opowiadania drukowane były przez różne pisma kulturalno – literackie. Duże fragmenty projektowanych powieści znalazły się w miesięczniku „Punkt”, w 1980 roku i w kwartalniku „Migotania” w 2013 r. Pisał także książki dla dzieci – trzy takie pozycje wydało nieistniejące już dziś wydawnictwo KAW, oraz opowiadania fantastyczno – naukowe, publikowane w „Młodym Techniku i „Problemach”. Jego hobby to historia średniowiecznej Europy i w jej realiach toczy się akcja powieści „Krew królów”.