Telefonów komórkowych powstały już tysiące. Mało jest jednak takich, które zasługują na miano legendy. Jest jednak jeden, który przez wielu uważany jest za najlepszy telefon w historii. I nie jest to ultrarozbudowana słuchawka wyposażona we wszystko, co tylko da się w niej upchnąć. Mało tego, jest to telefon, który zadebiutował 10 lat temu, a do dziś przez niektórych jest rozchwytywany i osiąga cenę niektórych low-endowych smartfonów. Cóż to za urządzenie? Nokia 6310i.

Pojawiła się na rynku w 2002 roku i była już z założenia telefonem biznesowym. Co lepsze – już w tamtych czasach mogliśmy znaleźć na jej pokładzie dobrodziejstwa takie, jak IrDA, czy Bluetooth. Ponadto posiadała doskonałą baterię. Miała być po prostu wszechstronna i niezawodna. W tym właśnie tkwi jej fenomen. A przecież jest tak zwyczajna. Posiada monochromatyczny wyświetlacz o rozdzielczości 96×65 pikseli. Gdzie jej “startować” do dzisiejszych flagowców, prawda? A jeszcze 10 lat temu to ona wyznaczała standardy i była niedoścignionym wzorem. Bateria o której przed chwilą wspominałem pozwalała nawet na 17 dni pracy na jednym ładowaniu. Pamięć? “Kosmiczne”, a dla niektórych zapewne komiczne 178 kB. Co ciekawe, Finka ta posiadała wbudowany dyktafon. Za dużo jednak za jego pomocą sobie nie nagraliśmy. Ponadto oferowała nam kalendarz, dostęp do Internetu i możliwość wykorzystania jako modem. Poza tym posiadała wszystko, co w tamtych czasach było standardem – budzik, stoper, aplikacje i gry java. Znam osoby, które korzystają z niej do dziś ceniąc jej jakość i za żadne skarby świata nie zamieniliby jej na smartfona.