Gra strategiczna The Settlers zdobyła wielką popularność już na początku lat dziewięćdziesiątych dwudziestego wieku, kiedy jeszcze dni swojej świetności przeżywała Amiga. Po ponad dziesięciu latach od wydania pierwszej części gry (1993 rok) światło dzienne ujrzała jej wersja przeznaczona dla przenośnej konsoli DS.

Rozgrywka, podobnie jak w pierwowzorze, opiera się na rozbudowywaniu infrastruktury, zdobywaniu surowców i rozszerzaniu swojego terytorium. Grę rozpoczynamy grupą osadników, a z czasem tworzymy samowystarczalne państwo, dostarczające swoim mieszkańcom nie tylko żywność i podstawowe surowce, ale również zapewniające im ochronę i bezpieczeństwo. Nowe tereny zdobywać możemy drogą pokojową, a dla spragnionych walki istnieje możliwość przeprowadzania ataków zbrojnych.

Bardzo rozbudowany został system zależności pomiędzy poszczególnymi specjalistami. Dla przykładu, do wyprodukowania uzbrojenia potrzebujemy stali, którą wytapiamy w hucie, a surowiec do niej wydobywamy z pobliskiej kopalni. Górnicy nie pracują bez jedzenia, więc trzeba im takowe dostarczyć. W tym celu musimy wyszkolić piekarza. Ten jednak potrzebuje mąki, którą zdobywamy w młynie. Nie zrobimy jej jednak bez zboża, uprawą którego zajmują się rolnicy itd.

Sterowanie w pełni korzysta z możliwości ekranu dotykowego, dzięki czemu stylus pełni funkcję myszki. Za jego pomocą wydajemy polecenia osadnikom, budujemy drogi, czy też wznosimy budynki. Jeden z ekranów przedstawia mapę świata, drugi wyświetla liczne statystyki przydatne w czasie rozgrywki. W dowolnym momencie możemy przełączać oba ekrany, by w ten sposób móc każdy obsługiwać za pomocą stylusa.

W grze występują trzy narody: azjatycki, nubijski i rzymski. Terenem działań jest aż siedem kontynentów o zróżnicowanym ukształtowaniu terenu, począwszy od zalesionych równin, a na mokradłach i lodowcach skończywszy. Gracz może wziąć udział w dwóch kampaniach przewidzianych odpowiednio dla Rzymian i dla reszty świata. Poza tym istnieje możliwość swobodnej rozgrywki, w której najzwyczajniej w świecie można rozbudowywać swoje państwo bez żadnych, odgórnie narzuconych celów, zmagając się tylko z kierowanymi przez konsolę przeciwnikami.