NIESPOTYKANY INDYJSKI PUGINAŁ KATAR

REPLIKI NASZEJ FIRMY CENIONE SĄ PRZEZ NAJWYŻSZEJ KLASY KOLEKCJONERÓW.

ŚWIETNIE NADAJĄ SIĘ NA PREZENT M.IN. DLA: SZEFA, MĘŻA, CHŁOPAKA ITP.

W OFERCIE POSIADAMY TAKŻE EKSKLUZYWNE OPAKOWANIA DREWNIANE ORAZ SZEROKĄ GAMĘ PRODUKTÓW DO EKSPOZYCJI REPLIK BRONI PALNEJ I BRONI BIAŁEJ, TAKICH JAK : RAMY, ZAWIESZKI, STOJAKI, TABLA itp.

Producent: Hiszpania (K 27)

długość 47 cm
waga: 0,6 kg

Model ten wykonany jest ze stopu cynku i aluminium. Model ten nie jest naostrzony ani nie nadaje się do ostrzenia.

Cena nie dotyczy prezentowanego na zdjęciach stojaka

CIEKAWOSTKA:

Mizerykordia wcześniejsza nazwa puginał – krótki, wąski sztylet służący do dobijania rannego/konającego przeciwnika o mocnym sztychu oraz długiej klindze przystosowanej do pchnięcia przeciwnika.

Stanowiła ważną rolę w uzbrojeniu średniowiecznego rycerstwa. Używana głównie w okresie późnego średniowiecza, gdy do użytku weszły zbroje płytowe – dzięki wąskiemu ostrzu umożliwiała zadanie ciosu pomiędzy płytami pancerza lub nawet jego przebicie. Łączyła stosunkowo niewielkie rozmiary i wysoką skuteczność bojową.

W wiekach XIII – XV mizerykordię noszono obok miecza, zawieszano z prawej strony pasa, od drugiej połowy XIV w. mocowano na łańcuszku przytwierdzonym do napierśnika zbroi.

Pośród mizerykordii można wyróżnić dwie grupy broni – noże bojowe o głowni jednosiecznej oraz sztylety z głownią obusieczną.

Jest to także element kulturowy i tradycyjny wielu narodów (gruziński kindżał, hiszpańska navaja lub japońskie tantō).

Mizerykordia charakteryzowała się również motywami zdobniczymi, co według niektórych historyków odróżnia ją od puginału, aczkolwiek nie zachował się żaden egzemplarz potwierdzający tę hipotezę