Mennica Polska prezentuje nową serię monet kolekcjonerskich „Motyle”. W kolekcji zostaną przedstawione najciekawsze i najpiękniejsze motyle Europy i świata. Serię charakteryzują takie walory numizmatyczne, jak niski nakład (do 8 000 sztuk), oryginalny design oraz ciekawy dla kolekcjonerów temat. Dzięki zastosowanej technologii tampondruku wizerunki będą w pełni odwzorowywać kolory motyli.
Pierwszą monetą w serii był „Czerwończyk dukacik”, a kolejną jest „Niepylak apollo”.
Awers:
W centralnej części – wizerunek królowej Elżbiety II. Poniżej – znak Mennicy Polskiej (mw). Dookoła królowej – napis: ELIZABETH II / ONE DOLLAR .Wzdłuż krawędzi monety, u góry – napis: NIUE ISLAND (emitent) i 2010 (rok emisji). W tle, w powiększeniu – stylizowany wizerunek fragmentu skrzydła motyla.
Rewers:
W centralnej części – stylizowany wizerunek samca niepylaka apollo, siedzącego na kwiatach rozchodnika wielkiego (Sedum maximum). Z prawej strony – napis w języku łacińskim: PARNASSIUS APOLLO (Niepylak apollo).
Projektant monety: Dobrochna Surajewska
Nominał |
1 Dolar Prawny środek płatniczy w Nowej Zelandii |
Metal |
Ag 925 |
Stempel |
lustrzany |
Wymiary |
38,61 mm |
Masa |
28,28 g |
Nakład |
do 8 000 szt. |
Emitent |
Niue Island |
Zdobienie |
tampondruk |
Data emisji |
wrzesień 2010 |
Niepylak apollo (łac. Parnassius apollo), należy do rodziny motylowatych (Papilionidae) i jest największym przedstawicielem fauny motyli dziennych Polski, który jest zagrożony wyginięciem. Gatunek ten związany jest z sucholubnymi murawami porastającymi wapienne zbocza oraz okolice piarżysk obfitujących w rozchodnik wielki Sedum maximum, stanowiący roślinę żywicielską gąsienic. Gąsienice przechodzą 4 wylinki, a podczas piątej - przypadającej na maj - przekształcają się w poczwarki. W drugiej połowie czerwca z poczwarek wylęgają się osobniki dojrzałe, przy czym samce pojawiają się zwykle nieco wcześniej niż samice. Osobniki dojrzałe żyją około 2-4 tygodni. Ostatnie pojawiają się około połowy sierpnia i giną w pierwszych dwóch dekadach września. Samce są zwykle nieco mniejsze i jaśniejsze od samic. Poza tym są one silnie owłosione na tułowiu co nadaje im lekko "oszroniony" wygląd. Do cech charakteryzujących tego motyla należy również ograniczona ilość łusek. Z tego powodu nie zostawia on na palcach pyłu i stąd pochodzi nazwa niepylak. Rozpiętość skrzydeł to ok. 9 cm. Lata wolno, trzepoczącym lotem, chętnie siada na kwiatach ostów.