Rozważania podjęte w tej publikacji zmierzają do odpowiedzi na pytanie jak we współczesnym społeczeństwie polskim "mówiona" jest niepełnosprawność intelektualna w dyskursach uruchamianych w sytuacjach publicznych i prywatnych oraz ukazują konfrontację indywidualnej i społecznej wizji niepełnosprawności. W swoich rozważaniach autorka kwestionuje istniejącą w społecznych konstrukcjach "oczywistość" niepełnosprawności intelektualnej i pewną "naturalność" sytuacji egzystencjalnej w jakiej są owe osoby i ich rodziny społecznie lokowane.