Od wielu lat prowadzone są liczne badania nad etiologią depresji. Istnieją koncepcje opierające się na modelach psychologicznych, biologicznych oraz społecznych, w których opisuje się przemiany zachodzące w obrębie ośrodkowego układu nerwowego, całego organizmu oraz otaczającego go świata, prowadzące do powstania depresji oraz wyjaśniające modyfikacje, które zachodzą podczas jej leczenia. Rozwój nauk podstawowych takich jak, biologia, genetyka czy metod neuroobrazowania oraz postęp w zakresie badań nad mechanizmami stresu doprowadził do powstania koncepcji neuroplastyczności, opisującej i wyjaśniającej zmiany obserwowane w depresji, zarówno w trakcie pełnoobjawowego epizodu, jak również podczas remisji lub w jej nawrotach. Książka "Neuroplastyczność. Patiofizjologia depresji w nowym ujęciu" napisana przez zespół autorów bezpośrednio biorących udział w powstaniu i rozwijaniu koncepcji neuroplastyczności, jest jej przystępnym opisem, wskazującym na wszystkie istotne implikacje tej koncepcji w codziennej praktyce klinicznej.

Spis treści:
1. Przedmowa
2. Biografie autorów
3. Wstęp: teorie patofizjologiczne depresji - od monoamin do neuroplastyczności
4. Nastrój i mózg
5. Następstwa depresji w hipokampie oraz w innych obszarach mózgu
6. Czy depresja jest przyczyną czy skutkiem zmian strukturalnych w mózgu?
7. Zwierzęce modele depresji
8. Stres, allostaza oraz obciążenie allostatyczne w patofizjologii depresji
9. Interpretacja kliniczna danych biologicznych dotyczących neuroplastyczności
10. Indeks