NEOSINE SYROP 150 ml ODPORNOŚĆ WIRUSY
Preparat o działaniu immunostymulującym i przeciwwirusowym.
Skład
1 tabl. zawiera 500 mg pranobeksu inozyny. 1 ml syropu zawiera
50 mg pranobeksu inozyny. Tabl. zawierają skrobię pszeniczną. Syrop
zawiera sacharozę, parahydroksybenzoesan metylu, parahydroksybenzoesan
propylu.
Działanie
Preparat o działaniu
immunostymulującym i przeciwwirusowym. Pranobeks inozyny normalizuje
niedostateczne lub wadliwe mechanizmy odporności komórkowej poprzez
wywołanie odpowiedzi typu Th1, co prowadzi do dojrzewania i różnicowania
limfocytów T oraz nasilenia indukowanych reakcji limfoproliferacyjnych w
komórkach aktywowanych mitogenem lub antygenem. Lek reguluje mechanizmy
cytotoksyczności limfocytów T oraz komórek NK, funkcjonowanie
limfocytów supresorowych T8 oraz pomocniczych T4, a także zwiększa
poziom IgG oraz powierzchniowych markerów dopełniacza. W badaniach in vitro nasila wytwarzanie cytokiny IL-1 oraz IL-2, jednocześnie zwiększając ekspresję receptora IL-2. W badaniach in vivo
znamiennie zwiększa się endogenne wydzielanie IFN-γ, a zmniejsza
wytwarzanie IL-4. Lek nasila chemotaksję i fagocytozę neutrofili,
monocytów i makrofagów. Pranobeks inozyny wzmaga pobudzenie obniżonej
syntezy mRNA białek limfocytów oraz sprawność procesu translacji z
jednoczesnym hamowaniem syntezy wirusowego RNA w następujących
mechanizmach: 1. włączanie związanego z inozyną kwasu orotowego do
polirybosomów; 2. hamowanie dołączania łańcucha poliadenylowego do
wirusowego RNA przekaźnikowego; 3. reorganizacja limfocytarnych
cząsteczek wewnątrzbłonowych, prowadząca do niemal 3-krotnego
zwiększenia ich gęstości. Po doustnym podaniu dobrze wchłania się z
przewodu pokarmowego i wykazuje dobrą biodostępność.
Wskazania
Zakażenia skóry i błon śluzowych wywołane wirusami: Herpes simplex typu I lub typu II (opryszczka zwykła) oraz Herpes variacella-zoster
(ospa wietrzna, półpasiec). Inne zakażenia o etiologii wirusowej (np.
podostre stwardniające zapalenie mózgu). Wspomagająco u osób o obniżonej
odporności.
Przeciwwskazania
Nadwrażliwość na składniki
preparatu. Występujący aktualnie napad dny moczanowej lub zwiększone
stężenie kwasu moczowego we krwi.
Środki ostrożności
Należy zachować ostrożność u
pacjentów ze stwierdzoną w wywiadzie dną moczanową, hiperurykemią,
kamicą moczową oraz u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek; podczas
leczenia należy kontrolować stężenie kwasu moczowego. Tabl.: preparat
zawiera skrobię pszeniczną, która może zawierać jedynie śladowe ilości
glutenu, dlatego uważa się że preparat może być stosowany bezpiecznie u
osób z chorobą trzewną; tabl. nie stosować u pacjentów z alergią na
pszenicę (inną niż choroba trzewna). Syrop: ze względu na zawartość
sacharozy, preparatu nie należy stosować u pacjentów z nietolerancją
fruktozy, niedoborem sacharazy-izomaltazy lub zespołem złego wchłaniania
glukozy-galaktozy; syrop zawiera również parahydroksybenzoesan metylu i
propylu, które mogą powodować reakcje alergiczne.
Ciąża i laktacja
Preparatu nie należy stosować w
ciąży i podczas karmienia piersią, z wyjątkiem sytuacji gdy korzyści z
leczenia przewyższają ryzyko dla płodu lub dziecka.
Działania niepożądane
Często: nudności z wymiotami
lub bez, bóle w nadbrzuszu; podwyższenie aktywności aminotransferaz,
fosfatazy zasadowej lub azotu mocznikowego we krwi; swędzenie, wysypka;
bóle głowy, zawroty głowy, zmęczenie, złe samopoczucie; bóle stawów.
Niezbyt często: biegunka, zaparcia; nerwowość, senność lub bezsenność;
wielomocz.
Interakcje
Stosować ostrożnie z inhibitorami
oksydazy ksantynowej (np. allopurynol) oraz lekami zwiększającymi
wydalanie kwasu moczowego z moczem, włącznie z diuretykami (w tym
diuretykami tiazydowymi np. hydrochlorotiazyd, chlortalidon, indapamid i
diuretykami pętlowymi np. furosemid, torasemid, kwas etakrynowy).
Preparatu nie należy przyjmować w trakcie (a jedynie po zakończeniu)
terapii lekami immunosupresyjnymi, gdyż jednoczesne stosowanie leków
immunosupresyjnych może zmienić działanie terapeutyczne preparatu.
Jednoczesne stosowanie z azydotymidyną zwiększa tworzenie nukleotydów
przez AZT, poprzez złożone mechanizmy m.in. zwiększenie biodostępności
AZT w osoczu oraz zwiększenie wewnątrzkomórkowej fosforylacji w
monocytach krwi.
Dawkowanie
Doustnie. Dorośli, osoby >65
lat: zalecana dawka dobowa wynosi 50 mg/kg mc. (zwykle 1 g, tj. 2 tabl.
3-4 razy na dobę) lub 1 ml/kg mc./dobę (zwykle 3 g, tj. 60 ml syropu na
dobę, podawane w 3 lub 4 dawkach podzielonych), maksymalna dawka dobowa
wynosi 4 g. Dzieci >1 rż: zalecana dawka dobowa wynosi 50 mg/kg mc.
lub 1 ml syropu/kg mc. w 3 lub 4 równych podzielonych dawkach podawanych
w ciągu doby (lek w postaci syropu: mc. 10–14 kg: 3 x 5 ml; mc. 15–20
kg: 3 x 5-7,5 ml; mc. 21–30 kg: 3 x 7,5-10 ml; mc. 31–40 kg: 3 x 10-15
ml; mc. 41–50 kg: 3 x 15-17,5 ml). W ciężkich zakażeniach (np. podostre
stwardniające zapalenie mózgu w ostrej fazie choroby) dawka może być
podwyższona do 100 mg/kg mc./dobę w dawkach podzielonych podawanych co 4
h. Dawka dobowa powinna być podzielona na równe dawki pojedyncze
podawane kilka razy na dobę. Tabletkę należy popić dużą ilością płynu,
najlepiej wodą. W razie trudności z połykaniem, tabletkę można pokruszyć
i rozpuścić w niewielkiej ilości wody. Czas trwania leczenia wynosi
zwykle 5-14 dni, po ustąpieniu objawów podawanie leku należy kontynuować
jeszcze przez 1-2 dni.
Uwagi
Podczas leczenia długotrwałego
(co najmniej 3 miesiące), u każdego pacjenta należy regularnie
kontrolować stężenie kwasu moczowego w surowicy i w moczu, czynność
wątroby, morfologię krwi oraz parametry czynności nerek.