SKŁAD
1 tabletka zawiera 50 mg furaginy.
Lek zawiera laktozę i sacharozę - jeśli stwierdzono wcześniej u pacjenta nietolerancję niektórych cukrów, pacjent powinien skontaktować się z lekarzem przed przyjęciem leku.

WŁAŚCIWOŚCI
Furagina jest pochodną nitrofuranu, która hamuje rozwój bakterii wywołujących zakażenia dróg moczowych.

DAWKOWANIE
Lek należy zawsze stosować zgodnie z opisem w ulotce dla pacjenta lub według zaleceń lekarza lub farmaceuty. W razie wątpliwości należy zwrócić się do lekarza lub farmaceuty.
Dorośli
Pierwszy dzień leczenia - 100 mg (2 tabletki) 4 razy na dobę; następne dni - 100 mg (2 tabletki) 3 razy na dobę. Lek stosuje się przez 7-8 dni; w razie konieczności kurację można powtórzyć po 10-15 dniach.
Dzieci
Leku nie należy stosować u dzieci w wieku do 3 miesięcy.
Sposób podawania
Lek należy przyjmować podczas posiłków zawierających białko, co powoduje zwiększenie wchłaniania leku.

PRZECIWWSKAZANIA
Leku nie należy podawać pacjentom z uczuleniem (nadwrażliwością) na substancję czynną (furaginę), inne pochodne nitrofuranu lub na którykolwiek z pozostałych składników leku. Leku nie należy stosować, jeśli u pacjenta występuje niewydolność nerek (klirens kreatyniny poniżej 60 ml/min lub podwyższony poziom kreatyniny w surowicy), rozpoznana polineuropatia (zaburzenie układu nerwowego) oraz u pacjentów z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej (enzymu biorącego udział w przemianach zachodzących w krwinkach czerwonych). Nie stosować w pierwszym trymestrze ciąży oraz w okresie donoszonej ciąży (od 38. tygodnia) i porodu. Nie stosować u dzieci w wieku do 3 miesięcy.

OSTRZEŻENIA I ŚRODKI OSTROŻNOŚCI
Jeśli objawy nasilą się lub nie ustąpią po 7-8 dniach, należy skontaktować się z lekarzem. Należy zachować szczególną ostrożność, jeśli u pacjenta występują zaburzenia czynności nerek, zaburzenia czynności wątroby, zaburzenia układu nerwowego, niedokrwistość, zaburzenia elektrolitowe, niedobór witamin z grupy B i kwasu foliowego lub choroby płuc. Pochodne nitrofuranu mogą powodować uszkodzenie nerwów obwodowych, dlatego furaginę należy odstawić, jeśli wystąpią objawy ze strony układu nerwowego, takie jak mrowienie, drętwienie. Szczególną ostrożność należy zachować u pacjentów chorujących na cukrzycę.
U pacjentów leczonych pochodnymi nitrofuranu mogą niekiedy wystąpić objawy ostrych reakcji płucnych, takie jak kaszel, bóle w klatce piersiowej, duszność, gorączka, dreszcze - w razie wystąpienia takich objawów, lek należy natychmiast odstawić.

STOSOWANIE Z INNYMI LEKAMI
Należy powiedzieć lekarzowi lub farmaceucie o wszystkich lekach przyjmowanych aktualnie lub ostatnio, a także o lekach, również tych, które wydawane są bez recepty.
Należy zachować szczególną ostrożność podczas jednoczesnego stosowania furaginy z następującymi lekami: kwas nalidyksowy (antybiotyk) - furagina hamuje jego działanie bakteriostatyczne; aminoglikozydy i tetracykliny (antybiotyki) - nasilają działanie przeciwbakteryjne furaginy; chloramfenikol i rystomycyna (antybiotyki) - zwiększają toksyczne działanie furaginy na krwinki; probenecyd (w dużych dawkach) i sulfinpyrazon (leki zwiększające wydalanie kwasu moczowego z moczem) - zmniejszają wydalanie furaginy i mogą powodować gromadzenie się jej w organizmie, zwiększając jej toksyczność i zmniejszając stężenie w moczu, a w konsekwencji prowadzić do osłabienia skuteczności działania; leki zobojętniające kwas, zawierające trójkrzemian magnezu - zmniejszają wchłanianie furaginy; atropina - opóźnia wchłanianie furaginy, ale ogólna ilość wchłoniętej substancji nie zmienia się; witaminy z grupy B - zwiększają wchłanianie furaginy.

STOSOWANIE W CIĄŻY I OKRESIE KARMIENIA PIERSIĄ
Furaginy nie należy stosować w pierwszych trzech miesiącach ciąży ani u kobiet w donoszonej ciąży (od 38. tygodnia) i w okresie porodu. Należy zachować szczególną ostrożność podczas stosowania leku w ostatnich trzech miesiącach ciąży. Furagina może spowodować niedokrwistość hemolityczną u noworodka. Leku nie należy stosować w okresie karmienia piersią.

MOŻLIWE DZIAŁANIA NIEPOŻĄDANE
Często: nudności, nadmierne oddawanie gazów, bóle głowy. Rzadko: reakcje anafilaktyczne, obrzęk naczynioruchowy; ciężkie reakcje skórne (złuszczające zapalenie skóry, rumień wielopostaciowy, zespół Stevensa-Johnsona - pęcherzowy rumień wielopostaciowy); objawy polekowego zapalenia wątroby, żółtaczka cholestatyczna, martwica wątroby (zwykle podczas długotrwałego stosowania). Ponadto: świąd, pokrzywka, wysypka; zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia, uszkodzenie nerwów obwodowych (także o ostrym lub nieodwracalnym przebiegu, zwłaszcza u pacjentów z zaburzeniami czynności nerek, niedokrwistością, cukrzycą, zaburzeniami elektrolitowymi lub niedoborem witaminy B); reakcja astmatyczna (duszność) u pacjentów z astmą; reakcje z nadwrażliwości dotyczące układu oddechowego (ostre lub przewlekłe); wymioty, zaparcie, biegunka, objawy niestrawności, bóle brzucha, utrata apetytu, zapalenie ślinianek, zapalenie trzustki; łysienie (przemijające); zakażenia drobnoustrojami opornymi na furaginę, gorączka, dreszcze, złe samopoczucie; sinica wskutek methemoglobinemii; u osób z niedoborem dehydrogenazy glukozo-6-fosforanowej stosowanie furaginy może doprowadzić do powstania niedokrwistości megaloblastycznej lub hemolitycznej.
W przypadku przyjęcia większej niż zalecana dawki leku należy skontaktować się z lekarzem lub farmaceutą.

PROWADZENIE POJAZDÓW I OBSŁUGIWANIE MASZYN
U niektórych pacjentów mogą wystąpić działania niepożądane, mogące wpływać na zdolność prowadzenia pojazdów i obsługę maszyn (zawroty głowy, senność, zaburzenia widzenia).

UWAGI
Jeśli lek jest stosowany długotrwale, może być konieczne badanie krwi, w celu skontrolowania liczby białych krwinek oraz czynności nerek i wątroby.