Sire rozprawia się z popularnym poglądem, jakoby intelektualizm kłócił się z tożsamością chrześcijanina, i zmusza czytelnika do odpowiedzi na pytanie, co to w ogóle znaczy "być intelektualistą" oraz czym jest poprawne, odpowiedzialne myślenie. Jak pielęgnować intelektualne wartości oraz dyscyplinę myślenia w warunkach dynamicznego rozwoju wszelkich gałęzi wiedzy? Jak na co dzień ma wyglądać "umiłowanie poznania"?

Ponieważ zdaniem autora chrześcijanin jest absolutnie zobowiązany do "uczciwego myślenia", nie może obawiać się intelektualnych wyzwań. Powinien zatem posiadać błyskotliwą umysłowość, mieć dobre wykształcenie, umieć komunikować się w sposób jasny i zrozumiały, a każdą swą myśl bądź czyn umieszczać w kontekście Bożej chwały. Obowiązuje go integralność słów i czynów, a także wierność przekonaniom, które uznał za prawdziwe. Bowiem umysł chrześcijańskiego intelektualisty odznacza się przywiązaniem do prawdy, umiłowaniem doskonałości, stałością, cierpliwością, wytrwałością cechami, które odzwierciedlać mają zacność samego Boga.