Tytuł
|
Nawadnianie warzyw polowych |
Autor
|
S.
Kaniszewski |
Wydawca |
Plantpress |
Rok
wydania |
2005
|
Liczba stron |
85
|
Wymiary |
150x210mm |
Okładka |
miękka |
ISBN
|
83[zasłonięte]89874-8 |
Zawartość wody w świeżej masie roślin warzywnych wynosi 80-95%. Z uwagi na tak
dużą zawartość wody w warzywach, susza, a niekiedy nawet krótkotrwały niedobór
wody, w czasie ich wzrostu i rozwoju powoduje obniżenie plonu i pogorszenie
jego jakości.
W warunkach klimatycznych naszego kraju, z powodu
niedostatecznej ilości opadów w sezonie wegetacyjnym bardzo często występują
niedobory wody, których efektem są znaczne wahania wysokości zbiorów oraz
jakości plonów w poszczególnych latach. Najmniejsze opady w sezonie
wegetacyjnym występują na terenie środkowej Polski, a ich ilość nie przekracza
350mm. Według S. Baca (1980) na około 24% powierzchni naszego kraju występuje
ujemny bilans wodny — o niedoborach wody powyżej 100mm, na 16,6% powierzchni
występują warunki przeciętne z niedoborami rzędu 40-60mm, a tylko 13,9% ma
dodatni bilans wodny. Wielkość niedoborów wodnych zmienia się w poszczególnych
latach i mogą one występować w różnych rejonach kraju, nawet w tych, w których
średnia suma opadów i wielolecia jest wysoka. W całej środkowej Polsce, a także
na terenach północno-wschodnich i południowo-zachodnich mogą występować
niedobory wodne do 200 mm raz na 5 lat i 100 mm co drugi rok. W niektórych
latach mogą być nawet wyższe i sięgać 250, a nawet 300 mm. Do najbardziej
niekorzystnych zjawisk należy zaliczyć występowanie znacznych niedoborów wody w
ciągu kolejnych 4, 5, a nawet 6 lat. Należy także mieć na uwadze nierównomierne
rozłożenie opadów w okresie wegetacji. W niektórych latach, mogą wystąpić
krótkie okresy suszy, które spowodują obniżenie plonu, pomimo że suma opadów
nie będzie odbiegała od normy.
Tak duża zmienność warunków pogodowych stwarza
konieczność uzupełniania niedoborów wody poprzez nawadnianie, gdyż bez tego nie
można uzyskać w gospodarstwie wysokich, stabilnych i dobrej jakości plonów.
Nawadnianie umożliwia także terminowy wysiew (bez opóźnień) i sadzenie warzyw, a
także ich terminowy zbiór.
Spośród wielu znanych sposobów nawadniania,
najczęściej stosuje się deszczowanie w polowej uprawie warzyw, a w ostatnich
latach na coraz większą skalę używa się nawadniania kroplowego. Zakup oraz
instalacja urządzeń do nawadniania warzyw jest jednak inwestycją dość kosztowną,
ale w przypadku wystąpienia suszy, koszty tej inwestycji mogą się zwrócić w
przeciągu jednego roku. Czynnik, który ogranicza nawadnianie upraw warzyw
polowych to brak dostatecznej liczby ujęć wodnych — zarówno z wód
powierzchniowych, jak i głębinowych.
Spis treści
WPROWADZENIE
ZNACZENIE WODY W UPRAWIE WARZYW
GOSPODARKA WODNA W GLEBIE
Retencja wody w glebie
Potencjał wodny gleby
Wilgotność gleby
ŹRÓDŁA WODY l JAKOŚĆ WODY DO NAWADNIANIA
Jakość wody do nawadniania
Zasolenie gleby
Koncentracja chlorków
Zawartość sodu w glebie
Obecność pierwiastków toksycznych dla ludzi,
zwierząt i roślin
SYSTEMY NAWADNIAJĄCE
Nawadnianie deszczowniane
Elementy deszczowni
Rodzaje deszczowni
Zastosowanie deszczowni
Nawadnianie kroplowe
Budowa systemu kroplowego
Nawadnianie warzyw polowych za pomocą systemu
kroplowego
Eksploatacja systemu kroplowego
USTALANIE TERMINÓW NAWODNIEŃ
Ocena niedoboru wody w roślinie
Ocena niedoboru wody w glebie
Ustalanie terminów nawadniania na podstawie
przebiegu pogody
TECHNOLOGIA NAWADNIANIA WARZYW
Warzywa kapustne
Kalafior
Brokuł
Kapusta głowiasta biała, czerwona i włoska
Kapusta brukselska
Kalarepa
Kapusta pekińska
Jarmuż
Warzywa cebulowe
Cebula
Por
Czosnek
Warzywa psiankowate
Pomidor
Papryka
Warzywa dyniowate
Ogórek
Dynia
Melon, kawon
Warzywa korzeniowe
Marchew
Seler korzeniowy
Burak ćwikłowy
Pietruszka
Pasternak
Warzywa strączkowe
Fasola
Groch
Bób
Warzywa liściowe
Sałata siewna
Seler naciowy
Szpinak
Warzywa rzepowate
Rzodkiewka
Brukiew i rzepa
Warzywa wieloletnie
Szparagi
Rabarbar
Literatura uzupełniająca