Nauka logiki to najważniejsze obok Fenomenologii ducha dzieło Hegla. Autor jest jednym z największych klasyków filozofii, a jego dzieła znajduje się na listach lektur obowiązkowych do zajęć z filozofii. PWN wydało polski przekład już prawie 45 lat temu. Od tego czasu pojawiło się wiele nowych ujęć koncepcji Hegla, szczególnie dotyczących jego logiki. Opublikowano wielką ilość polskich przekładów dzieł, w których odwołania do logiki Hegla są absolutnie kluczowe (Heidegger, Taylor, Zizek, Brandom). Ukształtował się nowy język interpretowania Hegla, zniknął podział na heglowską lewicę i prawicę, rozwinęły się nowe dyscypliny, nawiązujące do Heglowskich pomysłów, jak kognitywistyka czy filozofia umysłu. To wszystko sprawia, że powstała konieczność uaktualnienia terminologii i ponownego zredagowania starego tłumaczenia. Przez lata też czytelnicy zgłaszali do wydawnictwa różne niezgodności przekładu z niemieckim oryginałem. Tłumaczenie zostało skolacjonowane i przeredagowane, z zachowaniem jednak zakorzenionego w polskiej filozofii stylu tłumacza, Adama Landmana, oraz opatrzone nową przedmową.

Georg Wilhelm Friedrich Hegel (1770?1831) to jeden z największych i najwybitniejszych klasyków filozofii, przedstawiciel klasycznej filozofii niemieckiej i idealizmu obiektywnego. Związany z uniwersytetami w Jenie, Norymberdze, Heidelbergu i Berlinie. Stworzył spójny, zamknięty system filozoficzny, obejmujący logikę, filozofię przyrody i filozofię ducha. Ukazał rzeczywistość jako efekt dialektycznego rozwoju idei, zmierzającej do realizacji absolutu (rozumu) świadomego swojej wolności. System Heglowski obejmuje i interpretuje całość zjawisk rzeczywistości ? od subiektywnych poczuć, emocji i doświadczeń jednostki, przez zjawiska społeczne, kulturowe i realne wydarzenia historyczne, po ogólne zjawiska dziejowe. System ten charakteryzują panlogizm, wyrażający się w tezie o tożsamości myśli i bytu oraz wynikającej z niej rozumności i logiczności praw rozwoju świata i historii, oraz historyzm, zgodnie z którym każde zjawisko jest momentem koniecznym historycznego procesu rozwoju.
Hegel był też bardzo płodnym i pomysłowym twórcą pojęć, oddających sprawy w sposób na tyle wyrazisty, że trudno dziś znaleźć Heglowskie pojęcie, które nie zostałoby wykorzystane przez współczesnych filozofów. Dlatego koncepcje Hegla, chociaż często bezpośrednio atakowane, wniosły ogromny wkład w rozwój filozofii i poziom filozofowania. Cała żywa dziś filozofia w jakiś sposób odwołuje się do spuścizny Heglowskiej, czy to korzystając z jego narzędzi, czy nawiązując do ducha jego filozofii, czy też naprawiając jego błędy.