Szczaw zwyczajny-Rumex acetosa L.
Rodzina:Rdestowate-Polygonaceae
Występuje w całej Europie i umiarkowanych strefach Azji oraz Ameryki Północnej. Rozprzestrzenił się wraz z europejskim osadnictwem w Ameryce Południowej i Afryce. W Polsce gatunek pospolity w całym kraju.
Zawiera szkodliwy dla zdrowia szczawian potasu jednowodny, który wiąże się z wapniem, tworząc nierozpuszczalny związek nieprzyswajalny przez organizm. Nie powinny go jeść osoby cierpiące na kamienie nerkowe, reumatyzm czy artretyzm.
Liściem wywabia się plamy z rdzy, pleśni i atramentu, usuwa zabrudzenia z pościeli, wikliny i srebra.Częścią jadalną są blaszki liściowe stosowane do przyżądzania zup,sosów oraz w przemyśle przetwórczym.Zawiera białko,żelazo,witaminy:C,B1,B2,PP,karoten oraz kwas szczawiowy.Ogonki liściowe zawierają go więcej dlatego powinny być odrzucane jako nie nadające się do konsumpcji.
Wymagania: szczaw ma małe wymagania cieplne, dobrze znosi wahania temperatur.Najlepiej udaje się na glebachpróchnicznych,wilgotnych,średnio zwięzłych, szybko nagrzewających się na wiosnę.Szczaw można uprawiać z siewu wiosennego lub letniego wprost w pole lub przez podział 2-3 letnich karp.Zbiór można przeprowadzać wielokrotnie na małych plantacjach lub jednokrotnie na plantacjach wielkotowarowych.

Odmiana: Belwilski
jasnozielony

Odmiana wolniej rosnąca i później wybijająca w pędy nasienne od odmiany Lyoński. Liście duże,szerokie,faliste,barwy jasnozielonej.Może pozostawać na jednym miejscu 3-4 lata.



Liczba nasion: 1[zasłonięte]300-15 szt. w gramie
Norma wysiewu: 3-4 kg/1ha
Termin wysiewu: 2 dekada IV-3 dekada VIII
Rozstawa: 5x30 cm
Wegetacja: 3-4 lata
Termin zbioru: 1 dekada V-2 dekada X