Nasłuchownik niemiecki Horchgerate RHH + Sd.Anh. 104
Model firmy FPW MODEL (www.fpwmodel.pl) w skali 1:72 z żywicy i elementów fototrawionych
---------------------------------------------------------------
Urządzenia do akustycznego namiaru kierunkowego były stosowane już w I wojnie światowej, zazwyczaj we współpracy z reflektorami przeciwlotniczymi. Zgodnie z postanowieniami traktatu wersalskiego po I wojnie światowej zakazano Niemcom posiadania i rozwijania wielu typów broni, w tym także nasłuchowników. Wraz z rozpoczęciem tajnych zbrojeń uruchomiono programy badawcze, także te związane z artylerią przeciwlotniczą. Po dojściu Hitlera do władzy gwałtowny rozwój technologiczny związany z programem przezbrojenia i unowocześnienia artylerii przeciwlotniczej (Flakrüstungsprogramm) doprowadził między innymi do skonstruowania Horchgerät (RRH). Horchgerät powstał w kilku wersjach, nieznacznie różniących się szczegółami. W położeniu marszowym był kotwiczony do dwóch wózków przyczepy Sonder Anhänger 104. Z uwagi na skuteczny zasięg namiaru i czas dokonywania obliczeń Horchgeräte były przydzielane jedynie do baterii ciężkich dział przeciwlotniczych, najpierw bezpośrednio do nich, a później do baterii reflektorów przeciwlotniczych współpracujących z nimi.Ringtrichter Richtungshörer (RRH) był urządzeniem umożliwiającym w nocy początkowy namiar kierunkowy celu, który następnie przejmowały reflektory przeciwlotnicze. Zasada jego działania polegała na wykorzystaniu różnicy sygnału w obu słuchawkach, które należało zsynchronizować aby uzyskać odczyt. Namiarem akustycznym zajmowało się dwóch żołnierzy – jeden prowadził namiar pionowy, a drugi poziomy. Trzeci żołnierz obsługiwał z kolei rodzaj mechanicznego kalkulatora, mogącego przesyłać dane np. do reflektora przeciwlotniczego. Skuteczny zasięg namiaru wynosił od 5 do 12 kilometrów, a jego dokładność kierunkowa +/– 2 stopnie, zależała ona jednak w wysokim stopniu od warunków pogodowych, głośności silników lotniczych, wyszkolenia operatorów oraz ewentualnych zakłóceń z otoczenia. Rosnące prędkości oraz wysokości przelotu samolotów powodowały coraz mniejszą skuteczność nasłuchowników. Dodatkowo systematycznie zastępowały je urządzenia radarowe FuMG (Funkmessgeräte). Pomimo to w sierpniu 1944 roku według danych Generalnego Kwatermistrzowstwa Luftwaffe w użyciu pozostawało jeszcze 5559 RRH.
Pokazany na fotografii przykładowy model wykonał Paweł Siemiński
