Naruto: Rise of a Ninja

to kolejna gra, stworzona przez słynne montrealskie studio korporacji Ubisoft Entertainment, odpowiedzialne między innymi za takie hity jak Assassin’s Creed czy seria Splinter Cell. Tym razem utalentowani developerzy postanowili opracować grę akcji na podstawie znanego serialu anime, zatytułowanego Naruto.

Sama rozgrywka przypomina najnowsze odsłony cyklu Grand Theft Auto czy jego klonów, takich jak Saints Row czy Crackdown. Z tą różnicą, że zamiast na ulice amerykańskiego miasta, trafimy do japońskiej wioski, a główny bohater nie jest przestępcą ani obdarzonym supermocami agentem, ale energicznym nastolatkiem. Wcielając się w niego, przemierzamy uliczki w poszukiwaniu misji do wykonania. W międzyczasie rozmawiamy z napotkanymi postaciami i wdajemy się w kolejne walki. Autorzy dali nam dużą swobodę w zwiedzaniu lokacji, a rozgrywka jest nieliniowa.

Fabuła oczywiście nawiązuje do kreskówkowego pierwowzoru. Główny bohater gry to Naruto Uzumaki. Ten nadpobudliwy nastoletni ninja wciąż szuka uznania wśród innych wojowników. Chce zostać hokage, czyli najsilniejszym ninją w wiosce, przywódcą. Jako, że historia ma w sobie także elementy fantastyczne, aby Naruto udało się osiągnąć upragniony cel, musi zmierzyć się z licznymi demonami.

Grafika została opracowana w technice cel-shadingu, co nadaje jej komiksowego charakteru i jeszcze bardziej zbliża do animowanego pierwowzoru. W samej grze spotkamy liczne miejsca i postaci znane z małego ekranu. Również ścieżka dźwiękowa wykorzystuje motywy muzyczne z serialu Naruto.

Naruto: The Broken Bond

jest oficjalną kontynuacją wydanej w 2007 roku gry Naruto: Rise of a Ninja. Opisywany sequel pozostaje w zgodzie ze swoim pierwowzorem, tak więc ponownie mamy do czynienia z przygodową grą akcji, stawiającą szczególny nacisk na możliwość uczestniczenia w wielu ciekawych walkach. The Broken Bond opracowano wyłącznie z myślą o użytkownikach konsoli Xbox 360.

Całość bazuje naturalnie na popularnym serialu anime, którego twórcą jest Masashi Kishimoto. Fabuła opisywanej drugiej części stanowi kontynuację wątków przedstawionych w pierwszej odsłonie cyklu. Tytułowy bohater stał się pełnoprawnym ninją, co wywołało zazdrość u jego najlepszego przyjaciela Sasuke. Okazję postanawia wykorzystać wódz wrogiej wioski – Orochimaru. Mężczyźnie udaje się przekonać Sasuke do opuszczenia swoich przyjaciół i przyłączenia się do klanu złych ninja. Jak można się łatwo domyślić, Naruto wyrusza na poszukiwania swojego dawnego przyjaciela.

Jednym z głównych elementów odróżniającyh The Broken bond od Rise of a Ninja jest to, że tym razem działa się w grupie, a nie kontroluje pojedynczej postaci. Dowodzona przez gracza drużyna wojowników ninja składa się maksymalnie z trzech postaci, przy czym w danym momencie steruje się tylko jednym bohaterem, a pozostała dwójka kontrolowana jest przez sztuczną inteligencję. Przełączanie się pomiędzy postaciami służy nie tylko zapewnieniu chwili odpoczynku rannym bohaterom, ale ma także na celu wykorzystanie specjalnych umiejętności tych osób.

Za każdym razem gdy aktywuje się nową umiejętność, przystępuje się do prostej mini-gry, polegającej między innymi na odpowiednim balansowaniu wieżą zbudowaną z klonów Naruto. Umiejętności wykorzystywane są przede wszystkim do rozwiązywania zagadek oraz unikania różnorakich pułapek. W sequelu nie zabrakło sekwencji charakterystycznych dla klasycznych platformówek, polegających na docieraniu w pozornie niedostępne miejsca planszy.

Kluczowy element rozgrywki w dalszym ciągu stanowią walki, rozgrywane w zbliżony sposób do wielu trójwymiarowych bijatyk. Gracz dysponuje teraz większą swobodą w kwestii poruszania się po polu bitwy. W celu pokonania wrogów aktywuje się zarówno standardowe ataki, jak i potężniejsze uderzenia, których poprawne używanie wymaga większych zdolności od grającego. Co ciekawe, gracz może bezpośrednio w trakcie walki zmieniać aktywnego bohatera. Przewidziano też opcję odpalania wspólnych ataków, zadających wrogom poważniejsze obrażenia.

Oprócz trybu dla pojedynczego gracza, The Broken Bond zawiera także pełnoprawny multiplayer. Lista dostępnych trybów obejmuje w tym przypadku zarówno klasyczne pojedynki, jak i bardziej złożone sieciowe turnieje. Oprawa wizualna gry prezentuje się podobnie do pierwszej części serii. Całość sprawia wrażenie interaktywnego komiksu, a to dlatego, że zastosowano technologię cel-shading. W omawianym sequelu jeszcze większy nacisk położono na zapewnienie nieliniowości rozgrywki. Akcja w większości sytuacji obserwowana jest z perspektywy trzeciej osoby. Jedyny wyjątek stanowią sekcje platformowe, gdzie użyto widoku z oczu sterowanej aktualnie postaci.