Witam
Swoją przygodę z antykami zaczęliśmy gdy to nasza babcia podarowała nam obraz jednego z nieżyjących już malarzy, obraz był stary trochę zniszczony jednak właśnie miał w sobie to coś co sprawia że wzbudza w człowieku zachwyt oraz pożądanie danej rzeczy. Nasza Firma jest mała ale kieruje nami pasja do rzeczy których już nie ma na półkach sklepowych, a jednak są odnajdywane i ciągle słyszy się o nowych obrazach czy zegarach znalezionych na starych strychach piwnicach czy domkach gdzieś na uboczu drogi.... Zapraszamy do licytacji oraz na inne nasze aukcje.
Nóż/Bagnet pruski typu liść
KRAJ POCHODZENIA: NIEMCY
Przedmiotem licytacji jest stary nóż bagnet pruski typu liść nóż ciężki i masywny wspaniała rzecz dla kolekcjonera lub do ozdoby Twojej ulubionej półki
Przedmiot typowo kolekcjonerski i do tego ma służyć w przypadku innego użycia przedmiotu oferty będą odwoływane.
dług całkowita: 50,5cm
Bagnet – broń biała kłująca lub kłująco-sieczna mocowana u wylotu lufy karabinu, karabinka lub pistoletu maszynowego. Stanowi on jego przedłużenie umożliwiające użycie tych rodzajów broni strzeleckiej do walki wręcz.
Nazwa wywodzi się od nazwy francuskiego miasta Bayonne znanego niegdyś z wytwarzania najlepszych bagnetów w Europie. Pierwsze bagnety - szpuntowe, wprowadzone do użytku w połowie XVII wieku - były zwykłymi ostrzami obsadzanymi we wnętrzu lufy muszkietu. Stosowane były nie tylko w czasie wojen, ale także podczas polowań, np. na dziki. Powtórne naładowanie muszkietu zabierało dużo czasu i mimo wypracowania technik kontrmarszu, po oddaniu strzału żołnierze byli niemal bezbronni, w szczególności wobec ataku szybkiej jazdy wyposażonej w długie kopie, wobec których krótka broń boczna była nieskuteczna. Muszkieterzy wymagali więc ochrony pikinierów, uzbrojonych w długie piki, którymi zasłaniali się przed szarżą kawalerii. Podczas walki ogniowej pikinierzy byli jednak nieużyteczni. Wyposażenie muszkieterów w bagnety dawało im dodatkową broń osobistą - przekształcając muszkiet w rodzaj włóczni, użytecznej tak podczas polowania w celu dobicia rannego zwierzęcia, jak w czasie bitwy do walki wręcz. W późniejszych rozwiązaniach technicznych zmieniono mocowanie bagnetów: bagnet tulejowy nie był już - tak jak szpuntowy - mocowany we wnętrzu otworu lufy, tylko nasadzany na zewnątrz, a ostrze bagnetu było odsunięte poza oś lufy i nie kolidowało z trajektorią pocisku. Dzięki temu możliwe stało się strzelanie także wówczas, kiedy bagnet był już założony na broń. Wobec rezygnacji z kopii i lanc przez większość zachodnich oddziałów kawalerii w XVIII w., najeżone bagnetami (i wciąż prowadzące ogień) czworoboki piechoty były formacją niemal nie do pokonania przez jazdę, o ile utrzymały dyscyplinę. W czasie wojen napoleońskich było tylko kilka przykładów rozbicia uformowanego czworoboku piechoty. W połowie XIX wieku używane były bagnety długości nawet ponad pół metra, którymi walczyć można było nie tylko po obsadzeniu na lufie broni strzeleckiej, ale podobnie jak szablą lub pałaszem.
Zapraszam do licytacji
AUKCJA BEZ ZWROTÓW I NEGATYWÓW ZADZWOŃ ZAPYTAJ PRZYJEDŹ ZOBACZ OSOBIŚCIE
KONTAKT 798-[zasłonięte]-019