Z radia i płyt znamy go od wielu lat. To on wylansował takie przeboje, jak: "Warszawski dorożkarz", "Kino na przedmieściu" czy "Piosenkę Stacha Matysiaka". A propos piosenki "Warszawski dorożkarz". Jej kompozytorem jest poważny kompozytor Witold Lutosławski, ukrywający się jako twórca piosenek, pod pseudonimem Derwid. Piosenka o warszawskim dorożkarzu znalazła się chyba nie przypadkowo w repertuarze Olgierda Buczka. On sam jest rodowitym warszawianinem, związanym w typowo robotniczą dzielnicą stolicy - Pragą. Tam mieszka do dzisiaj.
Obdarzony wspaniałym, ciepłym głosem kształcił się muzycznie w Gdańsku, w tamtejszej Średniej Szkole Muzycznej na wydziale wokalnym. W 1956 roku jako "odkrycie" Władysława Szpilmana związał się z Polskim Radiem, gdzie nagrał wiele piosenek archiwalnie. Występował na festiwalach polskiej piosenki w Opolu w latach sześćdziesiątych, gdyż na ten właśnie okres przypada szczyt jego popularności. Wziął również udział w 1963 roku w międzynarodowym festiwalu w Sopocie, wykonując piosenkę "Wieczorna fajka". W dorobku fonograficznym Buczka dużym powodzeniem cieszyła się płyta, na której utrwalił swoje największe hity: "Za późno", "Oczy czarne", "Czy pani mieszka sama" i "Księżyc nad Tahiti". Duże wzięcie miały jego piosenki z imionami w tytule: "Irena" i "Hanka".
Jak wielu artystów tamtego okresu, śpiewał nie tylko na estradach krajowych, ale był również oklaskiwany za granicą, głównie w krajach tzw. bloku socjalistycznego - w Czechosłowacji, NRD i Związku Radzieckim. Zachwycał głosem, nienaganną dykcją, ale i urodą. Można bez przesady powiedzieć, że miał urodę amanta. Wprawdzie jego głos bardzo miękki, wymuskany i aż nazbyt subtelny - jednych pozostawiał obojętnymi, innych - szczerze wzruszał i poruszał pięknym brzmieniem.
Na płycie, która trafia obecnie na rynek, pojawiły się również piosenki mniej znane, ale zachwycające poetyckimi tekstami, jak "Mały bar przy molo", "Dzikie łabędzie" czy "Gorzkie algi". Warto sięgnąć po tę płytę, aby przenieść się do poetyki przełomu lat 50 i 60, na który to okres przypadła największa popularność Olgierda Buczka, piosenkarza godnego przypomnienia, którego głos - przynajmniej w prezentowanych nagraniach - nie stracił nic ze swego niezwykłego uroku. Płytę wydajemy z okazji Jubileuszu 80 urodzin artysty.
U T W O R Y :
1. Jak ten czas leci
2. Warszawski dorożkarz
3. Dzikie łabędzie
4. Irena
5. Mały bar przy molo
6. Księżyc nad Tahiti
7. Niedzielna Warszawa
8. Oczy czarne
9. Czy pani mieszka sama
10. Mademoiselle
11. Hanka
12. Gdy słońce zajdzie za palmy
13. Nie trzeba słów
14. Gorzkie algi
15. Niebieski gil
16. Kino na przedmieściu
17. Mój cały świat
18. My z tobą sam na sam
19. W sobotę wieczorem
20. Za późno
Wykonawca: Olgierd Buczek
Seria: Muzyka Wspomnień
Firma fonograficzna: Teddy Records , 2011
Nr katalogowy:TRCD1024
