Opis książki

Słowo msza jest ściśle związane z celebracją w tradycji łacińskiej i słowami diakona kończącymi liturgię (Ite missa est). W tradycjach wschodnich, zarówno prawosławnej, jak i katolickiej, powszechniejszym jest słowo Boża liturgia. Po reformacji, Kościoły luterańskie początkowo używały terminu msza (Marcin Luter, Msza niemiecka), ale ze względu na fakt, ze w Kościele katolickim słowo to stało się przez lata synonimem Eucharystii, którego dotychczasowe rozumienie zostało przez reformację odrzucone, wkrótce zastąpiły mszę innymi pojęciami (Nabożeństwo główne, Pamiątka Wieczerzy Pańskiej. Inne nurty reformacji, m.in. Kościoły reformowane, prezbiteriańskie i baptystyczne, bezwzględnie odrzuciły termin msza jako sugerujący ofiarny charakter Eucharystii, zastępując go terminami nabożeństwo komunijne lub nabożeństwo z sakramentem Wieczerzy Pańskiej (lub: Wieczerzy Świętej). Takich określeń używa także większość współczesnych Kościołów protestanckich

Uwagi :

Oprawa wytarta i porysowana. Brzegi stron zakurzone. Strony pożółkłe. Blok książki spójny. Druk zachowany w stanie bardzo dobrym.