Marek Antoniusz otarł pot z czoła, ostatni element jest już na miejscu, mozaika została ułożona - tylko czy dobrze? Spojrzał przez okno, słońce przesunęło się za piramidy, minęło pół dnia, od momentu gdy wezwał go Wielki Juliusz... - Antoniuszu, mam dla ciebie zadanie - wódz siedział na swoim tronie i wyłamywał palce rąk - jak zwykle, gdy sytuacja była nerwowa. - Zrobiłem z Kleo zakład, naśmiewałem się z ich pseudo kultury, faktu że od lat nic nowego nie wybudowali. Te babki na piasku, Sfinks z połamanym nosem, kiedy to było? Powiedziałem jej, że gdy wybudują dla mnie nowy pałac, złożę jej hołd. Wyobraź sobie, że się zgodziła… ale również ja dostałem zadanie. Mam ułożyć pewną mozaikę… - cezar zerwał się z tronu… - Ja, Wielki Władca, Największy z żyjących i zmarłych, Ja mam ułożyć mozaikę - wódz spojrzał na Antoniusza - Nie, to Ty zrobisz te zadanie za mnie. Ułożysz tę przeklętą układankę, tylko tak…