Tytuł: Moscovia.
Źródło historyczne stosunków polsko- moskiewskich
Autor: Antonio Possevino
Po raz pierwszy w całości
przetłumaczył ks. Albert Warkotsch
Wydawnictwo: PAX
1988
Stron: 279
Stan: dobry, oprawa
miękka, obwoluta
Wielkość : 14 x 20,5 cm
Płatność:
przelew bankowy bezpośrednio na moje na konto
43 2490 [zasłonięte] 0[zasłonięte]0050000 [zasłonięte] 434336 (Alior
Bank S.A.)
Dostawa: list polecony, koszt wysyłki 8 zł.
Moscovia Antoniego Possewina. Lakoniczny
tytuł nie informuje w wystarczający sposób potencjalnego czytelnika, czego może
się on spodziewać po lekturze tego szesnastowiecznego tekstu. A przecież
jest to źródło historyczne niezmiernie ważne dla poznania historii państwa
moskiewskiego, jego wewnętrznych spraw i stosunków polsko-moskiewskich w
XVI wieku. Antoni Possevin, (1[zasłonięte]533-16)
wybitny jezuita, któremu papież Grzegorz XIII powierzył misję dyplomatyczną
polecając mu pogodzenie walczących ze sobą Moskwy i Polski, zawarcie unii
kościelnej i przymierza politycznego z Moskwą przeciw Turcji, długo przebywał
w państwie wielkiego księcia moskiewskiego, rozmawiał z panującym wówczas
Iwanem Groźnym i jego dostojnikami, a także pozostawał w kontakcie ze Stefanem
Batorym, królem Polski i jego doradcami. Miał okazje z bliska przyjrzeć się
stosunkom panującym w Moskwie — stąd w jego dziele tak wiele informacji na
temat samego państwa, jego władcy i poddanych.
Dwa sprawozdania o stosunkach moskiewskich
sporządzone przez Possewina dla Grzegorza XIII oraz
teksty dotyczące różnic miedzy religią katolicką a prawosławną stanowią
pierwszą cześć dzieła Possewina. Druga, to
korespondencja Grzegorza XIII, Stefana Batorego, Iwana Groźnego, Antoniego Possewina i innych osób prowadzona w czasie poselstw Possewina do państwa moskiewskiego. Trzecia — akta ze
zjazdu posłów polskich i moskiewskich, w wyniku którego doprowadzono do
zawarcia 6 (16) I 1582 roku w Jamie Zapólskim
dziesięcioletniego rozejmu, oraz prowadzona po zawarciu tego rozejmu korespondencja.
Bardzo
trudnego zadania przełożenia dzieła Possewina z
łaciny na język polski podjął się były profesor Wyższego Seminarium Duchownego
w Nysie- Opolu ks. dr Albert Warkotsch. Dodatkowym
utrudnieniem w pracy nad przekładem była konieczność korzystania z
szesnastowiecznego oryginału, którego zawiły, pełen skrótów tekst wymagał od
tłumacza szczególnej uwagi i ostrożności.
Podejmując
prace nad przekładem, ks. Albert Warkotsch miał,
oprócz zamiaru udostępnienia polskiemu czytelnikowi tego cennego dzieła, także
inny cel. Pisze o nim w przedmowie: „Tłumacząc dzieło Antoniego Possewina Moscovia świadomie
kierowałem się słowami Henryka Sienkiewicza, piszącego swą Trylogię »ku
pokrzepieniu serc«. Od 300 lat bowiem na skutek niepowodzeń politycznych,
militarnych i gospodarczych zadomowiło się w duszach polskich poczucie
bezsilności. Popatrzmy więc na naszych przodków, a powiedzą nam, kim byliśmy — interroga maiores tuos et dicent tibi. Przypomnijmy sobie wielkie postacie- najświetniejszego
okresu naszej historii — wielkiego i genialnego króla Stefana Batorego,
genialnego, największego kanclerza i polityka, Jana Zamoyskiego. (...) Dzieło Possewina ukazuje w osobach Batorego i Zamoyskiego
wspaniałą Rzeczpospolitą, która nie była przedmiotem, lecz podmiotem
historii. Może strząśniemy wtedy z siebie owo poczucie bezsilności i nabierzemy
więcej wiary w nasze własne siły".