Kroniki abisyńskie to debiut literacki autora, którego krytycy porównują do Marqueza, Rushdiego i Allende. Powieść jest barwną sagą rodzinną, która przenosi czytelnika w serce Afryki, do Ugandy lat 60., 70. i 80. - czasów wojen domowych, rządów despotycznych tyranów Obote i Amina, przewrotów politycznych i rzezi. Miejsce akcji nasuwa porównania z Hebanem Kapuścińskiego. Tytułowa Abisynia to 'kraj otchłani'. Główny bohater w kolejnych odsłonach poznaje nienawiść, okrucieństwo, smak zemsty, miłość i cierpienie - najpierw jako chłopiec we własnej rodzinie i wiosce, potem jako dojrzewajacy młodzieniec w katolickim seminarium, wreszcie jako dorosły mężczyzna w stolicy kraju Kampali. Stopniowo uczy się sztuki przetrwania.