Ta strona wykorzystuje pliki cookies. Korzystając ze strony, zgadzasz się na ich użycie. OK Polityka Prywatności Zaakceptuj i zamknij X

MONOGRAFIA HISTORIA WIETNAM PWN 1957 CHESNEAUX BDB

19-01-2012, 14:50
Aukcja w czasie sprawdzania była zakończona.
Aktualna cena: 50 zł     
Użytkownik inkastelacja
numer aukcji: 2036022449
Miejscowość Kraków
Wyświetleń: 5   
Koniec: 13-01-2012 20:13:15
info Niektóre dane mogą być zasłonięte. Żeby je odsłonić przepisz token po prawej stronie. captcha



PEŁNY TYTUŁ KSIĄŻKI -
WIETNAM

ZARYS HISTORYCZNY



PONIŻEJ ZNAJDZIESZ MINIATURY ZDJĘĆ ZNAJDUJĄCYCH SIĘ W DOLNEJ CZĘŚCI AUKCJI (CZASAMI TRZEBA WYKAZAĆ SIĘ CIERPLIWOŚCIĄ W OCZEKIWANIU NA ICH DOGRANIE)


AUTOR -
JEAN CHESNEAUX

WYDAWNICTWO, WYDANIE, NAKŁAD -
WYDAWNICTWO - PAŃSTWOWE WYDAWNICTWO NAUKOWE PWN, WARSZAWA 1957
WYDANIE - 1
NAKŁAD - 5000 + 103 EGZ.

STAN KSIĄŻKI -
BARDZO DOBRY JAK NA WIEK (ZGODNY Z ZAŁĄCZONYM MATERIAŁEM ZDJĘCIOWYM, NIEWIELKIE PĘKNIĘCIE W OKOLICACH STRONY TYTUŁOWEJ) (wszystkie zdjęcia na aukcji przedstawiają sprzedawany przedmiot).

RODZAJ OPRAWY -
ORYGINALNA, MIĘKKA

ILOŚĆ STRON, WYMIARY, WAGA -
ILOŚĆ STRON - 361
WYMIARY - 24 x 17 x 2 CM (WYSOKOŚĆ x SZEROKOŚĆ x GRUBOŚĆ W CENTYMETRACH)
WAGA - 0,774 KG (WAGA BEZ OPAKOWANIA)

ILUSTRACJE, MAPY ITP. -
ZAWIERA


KOSZT WYSYŁKI -
8 ZŁ - KOSZT UNIWERSALNY, NIEZALEŻNY OD ILOŚCI I WAGI, DOTYCZY PRZESYŁKI PRIORYTETOWEJ NA TERENIE POLSKI.

ZGADZAM SIĘ WYSŁAĆ PRZEDMIOT ZA GRANICĘ. KOSZT WYSYŁKI W TAKIM PRZYPADKU, USTALA SIĘ INDYWIDUALNIE WEDŁUG CENNIKA POCZTY POLSKIEJ I JEST ZALEŻNY OD WAGI PRZEDMIOTU. (PREFEROWANYM JĘZYKIEM KONTAKTU POZA OCZYWIŚCIE POLSKIM JEST ANGIELSKI, MOŻNA OCZYWIŚCIE PRÓBOWAĆ KONTAKTU W SWOIM JĘZYKU NATYWNYM.)

I AGREE to SEND ITEMS ABROAD. The COST of DISPATCHING In SUCH CASE, IS ESTABLISH ACCORDING TO PRICE-LIST of POLISH POST OFFICE SEVERALLY And it IS DEPENDENT FROM WEIGHT of OBJECT. ( The PREFERRED LANGUAGE of CONTACT WITHOUT MENTIONING POLISH IS ENGLISH, BUT YOU CAN OBVIOUSLY TRY TO CONTACT ME IN YOUR NATIVE LANGUAGE.)


DODATKOWE INFORMACJE - W PRZYPADKU UŻYWANIA PRZEGLĄDARKI FIREFOX MOŻE WYSTĄPIĆ BŁĄD W POSTACI BRAKU CZĘŚCI TEKSTU LUB ZDJĘĆ, NIESTETY NARAZIE JEDYNYM ROZWIĄZANIEM JAKIE MOGĘ ZAPROPONOWAĆ TO UŻYCIE INTERNET EXPLORERA LUB WYSZUKIWARKI "OPERA", Z GÓRY PRZEPRASZAM ZA NIEDOGODNOŚCI.
PRZY OKAZJI PRZYPOMINAM O KOMBINACJI KLAWISZY CTRL+F (PRZYTRZYMAJ CTRL I JEDNOCZEŚNIE NACIŚNIJ F), PO NACIŚNIĘCIU KTÓREJ Z ŁATWOŚCIĄ ZNAJDZIESZ INTERESUJĄCE CIĘ SŁOWO O ILE TAKOWE WYSTĘPUJE W TEKŚCIE WYŚWIETLANEJ WŁAŚNIE STRONY.



SPIS TREŚCI LUB/I OPIS -

JEAN CHESNEAUX
WIETNAM
ZARYS HISTORYCZNY
WARSZAWA 1957 PAŃSTWOWE WYDAWNICTWO NUKOWE
Tytuł oryginału
Coniribution a lhistoire de la nation vietnamienne
Tłumaczył STANISŁAW KALINA
Wiersze tłumaczył ZBIGNIEW BIEŃKOWSKI
Redaktor
Emil Wojnarowski
Okładkę projektował ZENON JANUSZEWSKI
Zdjęcia Władysława Forberta i Jerzego Slizińskiego




SPIS RZECZY

Przedmowa................... 5
Rozdział pierwszy. Ziemia wietnamska............ 9
Rozdział drugi. Epoka starożytna i wieki średnie........ 23
Rozdział trzeci. Walki między panami feudalnymi. Bunty chłopskie. Pojawienie
się ludzi z Zachodu (XVI-XVIII w.)........... 49
Rozdział czwarty. Wietnam w XIX wieku. Chłopi i rzemieślnicy .... 73
Rozdział piąty. Wietnam w XIX wieku. Monarchia Nguyenów..... 91
Rozdział szósty. Wietnam w XIX wieku. Kształtowanie się narodu .... 109 Rozdział siódmy. Pierwszy podział państwa wietnamskiego (1858—1882) . . . 121 Rozdział ósmy. Koniec niepodległości Wietnamu i wprowadzenie ustroju kolonialnego (1882—1905)............... 143
Rozdział dziewiąty. Wietnam pod panowaniem kolonialnym (1905—1930): zależność gospodarcza i zachwianie równowagi społecznej...... 177
Rozdział dziesiąty. Wietnam pod uciskiem kolonialnym (1905—1910); nowe formy
ruchu narodowego................ 203
Rozdział jedenasty. Kryzys światowy i wojna światowa. Bankructwo reżimu
kolonialnego w Wietnamie (1930—1945).......... 227
Rozdział dwunasty. Odrodzenie niepodległego państwa wietnamskiego (sierpień
1945 r. - grudzień 1946 r.).............. 257
Rozdział trzynasty. Rozwój demokratycznego państwa wietnamskiego (grudzień
1946 - lipiec 1954)................ 287
Wnioski: Francja — Wietnam............... 341
Komunikat o przebiegu X Plenum (rozszerzonego) Komitetu Centralnego Wietnamskiej Partii Pracujących.............. 343
Wskazówki bibliograficzne............... 351
Indeks nazwisk.................. 355





PRZEDMOWA

Wiele niewątpliwie przyczyn złożyło się na to, że
wojna trwała osiem długich lat, wojna sprzeczna z godnością narodową i ze zdrowym rozsądkiem, a nawet z interesem materialnym Francji w najściślejszym tego słowa znaczeniu; nie na ostatnim miejscu należy wśród nich wymienić fakt, że naród francuski aż do niedawna nic nie wiedział o Wietnamie.
Już w szkole podstawowej każdy Francuz dowiadywał sią o sztucznym pojęciu „Indochin" kolonialnych i o pięciu ich częściach, którymi stale i niezmiennie były: ,,Tonkin", „Annam", „Kochinchina", Laos i Kambodża. Ledwie z lekka napomykano przyszłym obywatelom, że pierwsze trzy z tych „krajów" mówią tym samym językiem, należą do tego samego narodu. Nie wspominano w ogóle o niesłabnącym oporze stawianym przez lud „Indochin" przez osiemdziesiąt lat rządom kolonialnym, które zresztą przedstawiano w jak najlepszym świetle. Przezornie unikano wzmianki, że te trzy kraje „annamickie" tworzyły na długo przed podbojem zwarty organizm narodowy, którego historia była nie mniej stara niż historia Francji. A sama nawet tradycyjna nazwa tego kraju i narodu, Wietnam, była skrupulatnie wykreślona z wszystkich naszych podręczników dla szkół podstawowych, średnich i uniwersytetów aż do roku 1945.
Jakże tu się dziwić zamętowi w umysłach tylu uczciwych ludzi dowiadujących się, że ci, którym „świadczono dobrodziejstwa", podają w wątpliwość „misję cywilizacyjną", w którą ci uczciwi ludzie wierzyli jak w dogmat. Jakże się dziwić sceptycyzmowi, z jakim wielu odnosiło się do narodowego ruchu wietnamskiego od 1945 roku i do charakteru narodowego Wietnamskiej Republiki Demokratycznej! Jakże się dziwić lekceważeniu, tylekrotnie u nas okazywanemu możliwościom wojskowym i politycznym przeciwników, którym, jak sądzono, „wdzięczne" ludy kolonialne mogły tylko odmówić swego poparcia.
Niemała odpowiedzialność za to spada na historyków francuskich i na podręczniki. Z uproszczeniami w książkach szkolnych idą w parze najbardziej subtelne przemilczania ze strony badaczy i uczonych, którzy od pięćdziesięciu lat uchodzą za autorytety w dziedzinie naukowych badań historii Wietnamu.
W czasie całego okresu kolonialnego, a nawet po roku 1945, francuscy uczeni, specjaliści w dziedzinie nauki o ludach Indochin, o ich języku, historii, cywilizacji, byli związani finansowo i politycznie z władzami kolonialnymi. Jakże więc oczekiwać od nich, że będą z należytą uwagą studiować dzieje narodu wietnamskiego, skoro stałe zaprzeczanie istnienia tego narodu i w teorii i w praktyce stanowiło nieodzowny warunek utrzymania się tejże władzy kolonialnej? Ostatecznie, istniała możliwość prowadzenia badań, skądinąd o dużej wartości, w dziedzinie sztuki i archeologii; można było wydawać i komentować stare teksty. Nie podjęto jednak ani jednej poważnej pracy na temat powstań chłopskich w dawnym Wietnamie, względnie badań nad stopniowym rozwojem burżuazji kupieckiej przed podbojem, to znaczy na temat przeszłości przeciwników, którzy z uporem zwalczali reżim kolonialny; nie wydano też żadnej pracy na temat gospodarczych czy społecznych następstw kolonizacji, na temat rozwoju chłopstwa, upadku rzemiosła, trudności, jakie napotykała burżuazja, na temat narodzin proletariatu, ani też, jeśli nie liczyć kilku kompilacji pochodzących z kół wojskowych czy policyjnych, na temat etapów rozwoju ruchu narodowego w okresie kolonialnym.
Nie można, oczywiście, przypisywać tych tak niezadowalających wyników osobistej złej woli orientalistów, którym nie brakło zresztą uczciwości naukowej i bezstronności i którzy wcale nie ciągnęli największych korzyści z reżimu kolonialnego. Uważano jednak za normalne, za historycznie niezbędne zajmowanie się raczej wykopaliskami z Angkor aniżeli naukowym badaniem stosunków klasowych w historii wietnamskiej; prowadząc swe badania pod osłoną władz kolonialnych nie mogli oczywiście czynić tego w perspektywie, jedynie zabezpieczającej owocność pracy naukowej, tzn. w perspektywie narodowego rozwoju ludu wietnamskiego.
Nie można też było jeszcze oczekiwać, przynajmniej do niedawna, poważnych prac naukowych od historyków wietnamskich. Niektórzy z nich, godząc się ze stanem niewoli, w jaki popadła ich ojczyzna, znaleźli się w tej samej ślepej uliczce, co historycy i orientaliści francuscy. Ci zaś, którzy zawsze pozostawali wierni sprawie narodowej, pisali historię swego kraju nie piórem, lecz czynem, walką podziemną, powstaniami i strajkami, karą odbywaną w lochach więziennych.
Obecnie można żywić nadzieję, że wkrótce powstanie nowa szkoła historyków wietnamskich, która bez żadnych skrępowań będzie prowadziła swe prace na nowych podstawach. Po zawarciu pokoju w Genewie, po wkroczeniu niepodległego Wietnamu w okres pokoju, przed historykami wietnamskimi staje przede wszystkim zadanie pchnięcia naprzód badań nad historią swego kraju. Przypada im w udziale zadanie wskrzeszenia jego przeszłości, ukazania w pełni bogactwa tej przeszłości i jej ciemnych stron, do nich należy właściwe ustawienie, rozwiązanie wielu zagadnień jeszcze niejasnych, zagadnień, które ta książka jedynie sygnalizuje, me podejmując próby przedwczesnego ich rozwiązania. Umiarkowanie, jasne zdanie sobie sprawy z granic tych możliwości, oto jedynie słuszne stanowisko, jakie coraz wyraźniej zajmować będzie francuski historyk dziejów ludu wietnamskiego. Jest on tylko cudzoziemcem na ziemi wietnamskiej i nigdy tak dobrze znać jej nie będzie, jak jej właśni synowie.
Czy wobec tego było roztropnie podejmować napisanie tego szkicu? Niepełny i niedokładny charakter materiału źródłowego oraz brak prac w języku francuskim, z których można by było korzystać, utrudniał zadanie. Powiedziano juz, że wobec niemożności ogarnięcia perspektyw rozwoju narodowego Wietnamu i jego stosunków klasowych, nie naświetlano najważniejszych zagadnień. Ale nawet sam materiał faktyczny, zawarty w tych pracach, nie zawsze jest pewny.
Tak więc, według ankiety rządu w Vichy inwestycje w Indochinach wynosiły 39 miliardów franków (wg kursu z 1940 r.), a według danych Banku Emisyjnego — 34 miliardy franków (wg kursu z 1939 r.); jest to już znaczna różnica; w wyniku ścisłych obliczeń, opartych na oficjalnych danych rewizji bilansów, sumę tę ustalono na 11,5 miliarda franków (wg kursu z 1940 r.). Autor pewnej poważnej pracy z roku 1934 na temat gospodarki indochińskiej oblicza na 650 milionów wysokość wydatków na roboty publiczne od 1900 r.; ten sam autor w innej pracy, wydanej na ten sam temat w 1937 r., nie krępując się podaje sumę 522 milionów za okres jeszcze dłuższy. Inny autor w cieszącej się skądinąd uznaniem pracy na temat historii Wietnamu w okresie 1941—1951, oblicza na 95 procent ilość kauczuku indochińskiego, zakupywanego przed wojną przez Francję; w wyniku jednak zwyczajnego dodawania, opartego na danych zawartych w urzędowych rocznikach statystycznych, wypada suma „nieco" mniejsza, mianowicie 30,5 procent.
Tak przedstawiają się te materiały, niemniej jednak należało podjąć próbę ujęcia ich w pewną całość, w której słabe punkty nie ujdą zapewne uwadze specjalistów. Czy jeszcze nie za wcześnie na podjęcie tej próby syntezy historii wietnamskiej? Pomimo wszystko, co w tej
książce jest tymczasowe, niedokładne, co winno być przedmiotem krytyki i rewizji — twierdzenie takie nie byłoby słuszne.
Wydanie tej książki usprawiedliwia fakt, że po osiemdziesięciu latach panowania kolonialnego, z którym nie można było się pogodzić i z którym też się nie pogodzono, po ośmiu latach wojny, której nie można było wygrać i nie wygrano, Francja i Wietnam winny obecnie lepiej się poznać, aby natychmiast nawiązać normalne stosunki współpracy, przyjaźni, aby już od dzisiaj wnieść własny wkład do sprawy światowego pokoju.





WSKAZÓWKI BIBLIOGRAFICZNE

Dzieła ogólne z historii Wietnamu: Schreiner, Abrege d histoire dAnnam, Saigon 1906; Petrus Kyr Cours dhistoire annamite, Saigon 1875; Nguyen Van-Que, Histoire des pays de 1'Union Indochinoise, Saigon 1932 - prace te dają pobieżny opis okresu kolonialnego, przedstawiający historię dawnego Wietnamu zbyt po kronikarsku. Krótki szkic Pham Huy-Thong, Lesprit public wietnamien hier et aujourdhui, obfituje w trafne spostrzeżenia. Praca Le Thanh-Khoi, Vietnam, Paryż 1955, jest pierwszym syntetycznym opracowaniem historii narodu wietnamskiego.
Prace ogólne z różnych dziedzin. Opis geografii Wietnamu w książce Gourou, LAsie, Paryż 1954. Studia etnograficzne Leroi-Gourhan i Poirier, Ethnologie de 1'Union francaise, Paryż 1953 oraz Huard i Durand, Conncussance du Viet-Nam, Hanoi 1954. Dawną bibliografię Cordier, Bibliotheca Indosinica, Paryż 1912—1932, 5 tomów, należy uzupełnić pracami Boudet i Bourgeois, Bibliographie de 1'lndochine trancaise, 3 tomy, Hanoi, 1929—1943 i Embree i Dotson, Bibhography ot the peoples and cultures ot South- East Asia, Newhaven Yale 1950. Przegląd kultury wietnamskiej w tekstach i fotografiach zebranych w książce P. Levy, Viet-Nam, Paryż 1951.
5 czasopism wychodzących nieraz nieregularnie w okresie kolonialnym zawiera często wartościowe prace: „Bulletin de 1'Ecole francaise d"Extreme Orient", „Bulletin de la Societe des etudes indochinoises", „Bulletin des Amis du Vieux-Hue", „Excursions et reconnaissances" oraz „Revue indochinoise".
Historia dawnego Wietnamu. Prace o charakterze zarysu opata Launay, Histoire ancienne et modernę de 1'Annam, Paryż 1384 i księdza Legrand de la Liraye, Notes historiąues sur la nation annamite, Saigon 1866; prace bardziej szczegółowe: Bouille-vaux, LAnnam et le Cambodye, Paryż 1874 oraz Ch. Maybond, Histoire modernę du pays dAnnam, Paryż 1920.
Analizę dawnego społeczeństwa wietnamskiego znajdujemy w książkach C. Briffaut, La Cite annamite, Paryż 1909; E. Diguet, Les Annamites, Paryż 1906; E. Luro, Le Pays dAnnam, Paryż 1878; P. Pasąuier, LAnnam dautretois, Paryż 1907; A. Schreiner, Les Institutions annamites en Basse-Cochmchme avant la conąuete trancaise, Saigon, 3 tomy, 1900—1902; J. Silvestre, LEmpire dAnnam et le peuple annamite, Paryż 1889.
Prace dotyczące poszczególnych wydarzeń lub zagadnień.
E. Chassigneux, Lhrigation aans le Delta du Tonkin, Paryż, 1912; G. Deveria, Histoire des relations de la Chine avec 1'Annam, Paryż 1880. M. Gaultier, Minh-Mang, Paryż 1935; Nguyen Huu-Khang, La Commune annamite, Paryż 1946; P. Ory, La Commune annamite au Tonkin, Paryż 1894.
Przetłumaczono kilka ważnych dokumentów historycznych. Code des Le przez Deloustal a („Bulletin de 1 Ecole francaise" 1908—1913) Code de Gia-Long przez
Philastre a (Paryż 1909); Notice de Gia Dinh (Gia Dinh Thong-Chi), przez Aubarefaj Histoire et description de la Basse- Cochinchine, Paryż 1863. Utwory literackie w książce G. Gordier"a Etudes sur la litterature annamite, Hanoi 1940.
Spośród wielu opisów poświęconych Wietnamowi przez podróżników i misjonarzy europejskich w XVII i XVIII wieku najwięcej materiału zawierają; S. Baron, Description du royaume du Tonkm, w „Revue Indochinoise", 1914; Sir J. Barrow, A voyage to Cochinchina, Londyn 1806; Ph. Bowyear, wyjątki z dziennika podróży, opublikowane w „Bulletin des Amis du Vieux Hue", kwiecień 1920; J. Crawfurd, Journal of an ambassy to Siam and Cochinchina, Londyn 1828; P. Lemonnier de la Bissachere, Etat actuel du Tonkm, de la Cochinchine et des royaumes de Cambodge, Laos et Lacthó, Paryż 1812, 2 tomy; P. Poivre Voyages d"un philosophe, Yverdon 1768; A. de Rhodes, Histoire du royaume du Tonkin, Lyon 1651; J. White, A Voyage to Cochinchina, Londyn 1824; Opat Richard, Histoire naturelle civile et politiąue du Tonkin, Paryż 1778, 2 tomy, wykorzystał wiele źródeł z pierwszej ręki. Interesujące listy Francuzów i Hiszpanów, przebywających w Wietnamie w okresie Tay-Sonów oraz Gia Longa, zostały ogłoszone w 1912 w „Bulletin de 1'Ecole francaise" i w 1940 r. w „Bulletin de la Societś des Etudes indochinoises". Zobacz również opowiadanie Finlaysona, spólnika Crawfurd"a ,.Bulletin de la Societś des etudes indochinoises", 1 września 1939 r.
Podbój kolonialny. Na pracę zawierającą najwięcej materiałów, składają się artykuły J. Silvestre"a („Annales de 1'Ecole des Sciences politiąues", z 15 lipca 1895 — 15 stycznia 1898). Jeśli chodzi o Kochinchinę patrz P. Cultru, Histoire de la Cochinchine francaise des origines a 1883, Paryż 1910. Dla Tonkinu por. E. Millot Le Tonkiną Paryż 1888 oraz F. Romanet du Caillaud, Histoire de Vintervention francaise au Tonkin, Paryż 1877. Raporty francuskiego sztabu generalnego zostały włączone do LHistoire militaire de 1'lndochine des debuts jusąu" a nos jours, opracowaną przez oficerów sztabu generalnego (Hanoi 1922). Na temat trudności francuskich i walk partyzanckich patrz oprócz wspomnianej wyżej książki Ch. Gosselin, LFmpire d"Annam, Paryż 1904, de Lanessan, Llndochine francaise, Paryż 1889, G. Rouyer, Histoire politiąue et militaire de 1'Annam et du Tonkin depuis 1790, Paryż 1906.
Reżim kolonialny. Całokształt zagadnień naszkicowali: Alberti, Llndochine francaise, passę et present, Paryż 1934; T. E. Ennis, French policy and developments in Indochina, Chicago 1936.
Na temat początków reżimu kolonialnego por. Le Myre de Villers, Institutions civiles de la Cochinchine, Paryż 1908; P. Doumer, Situation de 1'lndochine, Hanoi 19O2| Doung Van-Giao, Llndochine pendant la guerre de 1914—1918, Paryż 1925; J. Morel, Contribution a 1'hhtoire financiere da Tonkin, „Revue Indochinoise" 1909 r.
Pierwsze krytyczne prace analityczne na temat reżimu kolonialnego ukazały się przed pierwszą wojną światową; J. Ajalbert, Llndochine en peril, Paryż 1906; pułkownik F. Bernard, Llndochine, erreurs et dangers, Paryż 1901. Liczba prac krytycznych wzrasta w miarę zaostrzania się kryzysu: H. A. Franek, East of Siam, Londyn 1926; G. Garros, Les Forceries humaines, Angers 1925; P. Monet, Francais et Annamites, Paryż 1928; A. Viollis, Indochine S.O.S., Paryż 1931; L. Roubaud, Wietnam, Paryż 1931 j V. Thomson, French Indochina, Nowy Jork, 1937.
Zagadnienia gospodarki kolonialnej. Pracą podstawową jest książka Ch. Robe-ąuaina, LEvolution economiąue de 1'lndochine francaise, Paryż 1939 (praca uzupełniona przez Guy Lacama rozdziałem o ruchu kapitałów. Pracę tę można uzupełnić krytycznymi lecz czasami zbyt pośpiesznymi spostrzeżeniami P. Bernard"a: Le Probleme economiąue indochinois, Paryż 1934; Nouveaux aspects du probleme economiąue indochinois, Paryż 1937.
Trzy podstawowe źródła to roczniki statystyczne Indochin, które od początku XX-go wieku podają corocznie wiele danych cyfrowych o wszystkich dziedzinach życia gospodarczego, „Bulletin economiąue de llndochine" którego dane statystyczne są uzupełniane pracami ad hoc, oraz wykaz indochińskich spółek akcyjnych, sporządzony w 1944 r. przez urzędy admirała Decoux.
Zagadnienia rolnictwa — P. de Feyssal, LEndettement agraire en Cochinchine, Hanoi 1933; J. Gourou, Les Paysans du Delta tonkinois, Paryż 1936; LUtilisation du soi en Indochine francaise, Paryż 1940; P. Robeąuain, Le Thanh-Hoa, Paryż 1929; Y. Henry, LEconomie agricole en Indochine, Hanoi 1932
Zagadnienia przemysłu i świata pracy. H. Callis, Foreign Capital in South-East Asia, Nowy Jork 1942; K. Mitchell, Industrialization of Western Pacific; Goudal, Pro-blemes du travail en Indochine, Genewa, Międzynarodowe Biuro Pracy, Studia i sprawozdania, B-26, 1937 (Etudes et rapports); V. Thomson, Notes on labor problems in Indochina, Nowy Jork 1943.
Zagadnienia specjalne. A. Hibon, La Crise en Indochine, Paryż 1934; R. Monier, La Cfuestion du monopole de 1'alcool au Tonkin et dans le Nord-Annam, Paryż 1914; J Morel, Les Concessions de terres au Tonkin, Paryż 1912; L. Thiollier, La grandę Aventure de la piastre indochinoise, Saint Etienne, 1930; H. Lanoue, Francuskie inwestycje w Indochinach (,.Cahiers internationaux", grudzień 1954).
Ruch niepodległościowy. Nie ma opracowania obejmującego całokształt ruchu niepodległościowego w okresie kolonialnym z wyjątkiem krótkiego szkicu, który poświęcił temu zagadnieniu Ph. Devillers, Histoire du Viet-Nam de 1941 a 1951, Paryż 1952. Akta policyjne zostały zebrane staraniem władz bezpieczeństwa: Contribution a I histoire des mouvements politiąues de 1'lndochine francaise, Hanoi 1930—1933, 4 zesz.; wykorzystano je w książce G. Goulefa, Les Societes secretes en Annam, Saigon 1926. Na temat kryzysu 1930 r. patrz informacje O. Homberg"a, F. Halleyera i in. w Państwowej Komisji Studiów: Le malaise actuel en Indochine, Paryż 1930.
Czasopisma komunistyczne (La Correspondance internationale, Cahiers du bol-chevisme, 1'Internationale Communiste) zawierają w latach 1930 do 1939 liczne artykuły dotyczące sytuacji politycznej w Wietnamie.
Wojna w Wietnamie i Wietnamska Republika Demokratyczna. Wspomniana wyżej praca Ph. Devillersa, wyczerpująca jeśli chodzi o stosunki francusko-vietnamskie, podaje tylko ogólne dane o wietnamskiej republice demokratycznej. Dobra jest praca E. Hammera, The struggle for Indochina, Stanford 1954.
O polityce francuskiej 1945—1946 patrz G. Sabatier; Le Destin de Llndochine, Paryż 1952; P. Celerier, Menaces sur le Viet-Nam, Saigon 1950; J. Sainteny, Histoire dune paix manąuee, Paryż 1953. P. Mus; Viel-Nam, Sociologie dune guerre, Paryż 1952 Szkice, niekiedy treści spornej oraz P. Naville, La guerre du Viet-Nam, Paryż 1949.
Reportaż Leona Figueres, Je reviens du Viet-Nam librę, Paryż 1950, daje wierny obraz Wietnamskiej Republiki Demokratycznej, Można go uzupełnić wietnamskimi biuletynami prasowymi, wydawanymi w Pekinie (,,Viet-Nam Bulletin") i w Rangunie (,,Viet-Nam Information"), wieloma broszurami informacyjnymi wydawanymi przez Wietnamską Republikę Demokratyczną. Wiele ważnych materiałów znajdujemy w czasopismach francuskich; np. referat Truong Chinha o kulturze („La Nouvelle critiąue", styczeń 1954) lub Pham Van Donga o reformie rolnej („Cahiers internationaux", maj i lipiec 1954).
Na temat Haifongu — artykuły o podstawowym znaczeniu H. Lanoue („Cahiers internationaux", listopad 1952) oraz P. Mus, (Temoignage chretien, 10 lutego 1950).





INDEKS NAZWISK

Aguinaldo 246
Albuquerque 61
Alessandri (generał) 254
Andre (Max) 279
Ardin 249
Argenlieu (D") 150, 260, 268, 269, 278,
279, 293, 294 Aubaret 126, 127, 129 Aung San 258
Bao-Dai 214, 237, 238, 254, 255, 257, 260,
295, 301, 322, 323, 324, 335 Barrow (Sir J.) 67, 86 Barthel 237 Baudoin (Paul) 245 Baylin 264 Bazin 233 Beau 173, 210 Bert (Paul) 162, 163 Bevin (E.) 268
Bidault (Georges) 279, 282, 337, 338 Blum (Leon) 282 Bo Xuan-Luat 302 Bollaert 293, 294, 295, 301, 320 Bonnard (admirał) 125, 127, 128, 132, 169 Bordier 314 -Bose 246 Bouet (generał) 146 Bowyear 53, 65, 118 Brevie 243 Buckley (mjr) 267 Bui Quang-Chieu 220, 230, 240, 263 Bullit (W.) 319-Buu-Loc (książę) 322, 335, 336
Canh (książę) 7
Cao-Bien 10, 26
Cao Trieu-Phat 292
Caspar 150
Catroux (generał) 246
Cedile 260, 268, 276
Chaigneau 72, 96
Charner (admirał) 125, 132, 224
Chasseloup-Laubat 129
Che-Bong-Nga 33
Chu Van-Tan 252, 302, 334
Clemenceau 151, 298
Conway (książę de) 72
Courbet (admirał) 146, 148
Courcy (generał, de) 149, 150, 151, 243
Crawfurd 71, 86, 105
Ciuz (Joao de la) 54
Cuong-De (książę) 207, 209, 238, 242, 246
Czang Kai-szek 260
Czin-Szyhuang-ti 24
Czou-En-lai 338, 339
Daladier 324
Dam patrz: Ton That-Dam
Dang Dinh-Dien 223
Dang Van-Ba 206
Darles 214
De-Nam 153, 154
De-Shan 153
De-Tham 153, 154, 157, 159, 203, 209, 233,
318, 324
Debes (płk) 150, 282 Decoux (admirał) 246, 249, 250, 251, 254,
255
De-Doc 144
Delafosse 145
Delattre (marszałek) 31, 310, 314, 325, 336
Denis (bracia) 169
Deo Van-Long 313, 314
Deo-Van-Tri 153, 157, 159, 314
Descours i Cabaud 249
Dinh (dynastia) 28
Din Bo-Linh 28
Dinh Van-Dien 141
Doan Thi-Diem 55, 112
Doc-Ngu 157
Dong-Khanh 156, 158, 161
Donovan 267
Doudart de Lagree 137
Doumer (Paul, gubernator) 84, 152, 157,
169—176, 181, 192, 210, 214 Duc-Duc 146 Ducoroy (mjr) 250 Dulles (J. Foster) 337—339 Duong Bach-Mai 240, 267 Duong Duc-Hien 302 Dupre (admirał) 137—139 Dupuis (J.) 137—139, 144, 165 Duy-Tan 210, 214 Dżyngis Chan 31
Eden (A.) 339 Elgin (lord) 151
Faria (de) 61
Ferry (Jules) 143, 149, 150, 180
Freycinet 143
Gallagher 267
Gallieni (generał) 157, 161
Garnier (Francis) 137—141, 143, 150, 165
Gaulle (generał, de) 255, 258, 260
Giam patrz: Hoang Minh-Giam
Giap patrz: Vo Nguyen-Giep
Gia-Long 14, 24, 70, 72, 82, 88, 91, 92,
94, 100, 102, 104, 106, 108, 110, 112,
132, 151 Gilbert 295 Gordon 253, 260 Gracey (generał) 268, 276 Gros (baron) 151 Guesde (Jules) 151, 342 Guibaud 293 Guizot 107
Ham-Nghi 149—153, 155, 156, 158, 161, 203, 207, 214, 243
Han (dynastia) 25, 27
Han-Thuyen 32
Harmand 146, 168
Heintz 212
Hiep-Hoa 146
Hinh (generał) 336
Ho Chi-Minh 72, 136, 204, 252, 253, 255, 257, 263, 266, 267, 269, 270, 276, 279, 282, 288, 293, 295, 297—299, 304, 306, 309, 312, 314, 322, 323, 326, 328, 330, 339
Ho Qui-Ly 39
Hoach 293
Hoang-Dieu 144
Hoang-Hanh 309, 328
Hoang Minh-Giam 279, 282, 302, 315
Hoang Quoc-Viet 240, 299
Hoang Tich-Tri 302
Hong-Bao 105, 125
Hung (dynastia) 24, 276
Hung Vuong 14, 23
Huynh Phu-So 250
Huynh Thuc-Khang 299
Jaureguiberry (admirał) 144 Jourdain (Francis) 236
Kang Jou-Wei 204 Kergariou (de) 105 Khai-Dinh 214, 237 Kien-Phuc 146, 149 Klobukowski 210 Konfucjusz 98, 110, 116 Krantz 169 Ky-Con 223, 234
La Grandiere (admirał, de) 127, 128
Lanessan (de) 152, 156, 157, 164—167, 225
Langlade (de) 260
Laniel 336, 338
Laurel 246
Le (dynastia) 50, 52, 57, 82, 94, 98, 103,
138, 141, 332 Le Dinh-Tham 302 Le Duy-Mat 57 Le Hien-Tong 68 Le-Hoan 31, 33 Le-Huan 206, 222 Le Huu-Tu 266, 312, 322
Le-Loi 40, 42, 45—47, 54, 304
Le Myre de Villers 132, 134, 144, 166—168
Le Provost de Launay (G.) 190
Le Thai-To patrz: Le Loi
Le Thanh-Tong 40—47, 54
Le-Truc 155
Le Van-Duyet 104
Le Van-Hien 302
Le Van-Khoi 104, 105
Le Van-Trung 223
Leclerc (marszałek) 268
Legrand de la Liraye (ksiądz) 89, 129
Lemaire 149
Leroy (płk) 322
Letourneau (J.) 294
Liang Kri-Cz"ao 204
Linares (generał, de) 311
Long (M.) 173, 219, 225, 244
Lou-Han (generał) 264
Loureiro 64
Ludwik Filip 107, 122
Ludwik XVITI 106
Luong Tam-Ky 153, 157, 159
Luro 129
Luu Vinh-Phuc 137, 144
Ly (dynastia) 28, 29, 32, 33, 38, 41, 42,
44
Ly (wcześni) (dynastia) 27 Ly Thanh-Tong 32 Lyautey (generał) 157
Ma (marszałek) 138
Ma-Vien 27
Mac (rodzina) 49, 52, 53, 54
Mac-Arthur (generał) 254
Mac-Cuu 66
Mac Dang-Dung 49, 52, 53
Mac-Mahon (marszałek) 166
Mao Tse-tung 204, 298, 317, 319
Marchand 104, 105
Martin (Henri) 323
Marty 224
Meiji 141
Melinę 180
Mendes-France 324, 338—340
Merlin 218, 219, 221, 225, 245
Michelin 185, 197, 236
Millot (E.) 137, 138
Ming (dynastia) 39, 42
Minh-Mang 60, 80, 81, 84, 88, 91, 95,
102—108, 110, 112, 114, 122, 151 Mołotow 338 Monteiro (ksiądz) 64 Montigny 121 Morliere (generał) 282 Mountbatten (admirał) 254 Moutet (M.) 237 Mus (Paul) 281, 295
Napoleon III 103, 121, 122
Navarre (generał) 336
Nehru 339
Nghe-An 206
Nghe-One 153
Ngo Dinh-Diem 238, 250, 335, 336
Ngo Duc-Ke 206
Ngo Giam-Kham 309
Ngo-Quyen 31
Ngo Tu-Ha 266
Nguyen (dynastia) 49, 50, 52, 60, 61, 68,
82, 88, 91, 98, 100, 103, 105, 332 Nguyen Ai-Quoc patrz: Ho Chi-Minh
222, 235, 251, 253 Nguyen An-Ninh 223—225, 235 Nguyen-Anh patrz: Gia Long 14, 68, 72,
91, 98
Nguyen-Binh 277 Nguyen-Cu 56 Nguyen Danh-Phuong 57 Nguyen Dinh-Thi 316 Nguyen-Du 112 Nguyen Hai-Than 264, 266 Nguyen-Hanh 104 Nguyen-Hoang 49, 50, 61 Nguyen Huu-Cau 56 Nguyen Huu-Do 97, 146, 152 Nguyen Huu-Khang 211 Nguyen Manh-Ha 266 Nguyen Phan-Long 220, 240, 322 Nguyen-Quyen 206, 207 Nguyen Son-Ha 266 Nguyen Thai-Hoc 223, 234 Nguyen Thai-Thuat 168 Nguyen-Thong 67 Nguyen-Trai 45 Nguyen Trung-Hiep 146 Nguyen Trung-Truc 133 Nguyen Truong-To 141
Nguyen Tuong-Tdm 225, 264, 274, 285
Ngayen Tuyen 56
Nguyen Van-Buong 168
Nguyen Van-Hue 66, 70, 71, 104
Nguyen Van-Huyen 273, 302
Nguyen Van-Lu 66, 70
Nguyen Van-Nhac 66, 67, 70, 71
Nguyen Van-Sam 261
Nguyen Van-Tao 240, 302
Nguyen Van-Tuong 146, 148, 149, 151,
152, 168
Nguyen Van-Vinh 225 Nixon 336 Nung Van-Van 103
Ong Cop 127
Palaćek (ksiądz) 64
Pallu (Francois) 62
Pasąuier (P.) 81, 181, 225, 237, 244
Patti 260, 267
Pellerin 121
PeHetan 151, 163
Penneąuin (płk) 157
Peri (G.) 237
Pham Ba-Truc (ksiądz) 302
Pham Hong-Thai 221
Pham Khac-Hoe 301
Pham Ngoc-Thach 267
Pham-Quynh 130, 224, 238, 254, 263
Fham Van-Dang 168
Pham Van-Dong 80, 136, 240, 251, 279,
299, 300, 309, 310, 312, 327, 328, 330,
332, 334 Phan-Anh 302 Phan Boii-Chau 203, 204, 205, 207, 209,
222, 223 Phan Chu Trinh 203, 207, 208, 211, 224,
243, 299, 342
Phan Dinh-Phung 156, 203, 297 Phan Huy-Chu 112 Phan Ke-Toai 257, 260, 301 Phan-Khoi 225 Phan-Liem 133 Phan Thanh-Gian 97, 126, 128, 133, 139,
144
Phan-Ton 133 Phan Tu-Nghia 302 Phan Xich-Long 210
Phibul 293
Philastre 129, 140
Phu Cam-Bo 127
Phuong (marszałek) 139
Pigneau de Behaine (prałat) 66, 68, 72,
91, 105 Piąuet 157 Poivre (Pierre) 76 Pressense 208 Pridit 293 Puginier 139 Puymane] (de) 72
Quang-Trung (patrz: Nguyen Van-Hue)
70, 91, 104, 318, 324 Quan-Dinh 124, 127
Revers (generał) 318, 323, 325
Reynaud (Paul) 245
Rhodes (Alexandre de) 61, 63, 86
Richaud 165
Rieunier 126, 130
Rigault de Genouilly 107, 121, 122, 150
Riviere 135, 143—145, 150
Robin 237, 243, 244
Rolland (Romain) 236
Rcubaud 185, 237, 244
Sabattier (generał) 253
Sainteny 255, 260, 280, 282, 283
Sarraut (A.) 210, 215—217, 219, 225, 244
Serviere (płk) 157, 161
Sharifuddin 258
Si-Nhiep 26
Siebert (ksiądz) 64
Soekarno 246, 258
Sun Jat-Sen 204, 209
Su-On 34
Ta Quang-Buu 302, 303
Ta Thu-Thau 238, 240, 242
Ta Van-Phung 125, 126
Taberd 104
Tam 268, 278, 322, 335, 336
Tanaka 238
Tang (dynastia) 27, 28
Tay-Son 66, 68, 70, 71, 94, 98, 104, 208,
305
Thach 270, 293 Thai-Long 29
Than-Loii 34
Thanh-Thal 203, 210, 214
Thieu-Tri 91, 107, 108, 151, 214
Thinh 239, 268, 278, 279, 285, 293, 294
Thorez (Maurice) 294
Thu Khoa-Huan 133
Thujet patrz: Ton That-Thujet
To-Huu 316
To Ngoc-Van 302
Ton Duc-Thang 300
Ton That-Dam 155, 156
Ton That-Thuyet 146, 148, 153, 155, 161,
243
Ton That-Tung 317 Torel 260
Tran (dynastia) 28—33, 36, 41, 42, 44, 45, 82, 332
Tran Ba-Loc 169
Tran Cao 47
Tran Chanh-Chieu (Gilbert Chieu) 208, 209
Tran Dai-Nghia 309
Tran Hung-Dao 31, 91, 116, 276, 318
Tran Ngoc-Danh 279, 326
Tran Qui-Cap 208
Tran Thai-Tong 29
Tran Thu-Do 36
Tran Trong-Kim 225, 250, 254, 255, 302
Tran Trung-Lap 247
Tran Van-An 250, 261
Tran Van-Giau 240, 267, 268, 277, 295
Tran Van-Huu 322
Tran Van-Ty 268
Trinh (rodzina) 45, 49, 50, 52—54, 57, 59—61, 65, 79, 88, 304
Trung-Nhi 27
Trung-Trac 27
Truong-Chinh 113—115, 136, 240, 266, 273,
291, 296, 299, 300, 303, 310, 316 Truong Dai-Danh 230 Truong Thuc 67 Truong-Cłuyen 127 Truong Van-Ben 230 Tsing (dynastia) 68, 94, 108 Tu-Duc 91, 92, 102, 103, 105, 121, 122,
126, 127, 135, 136, 141, 146, 151 Tuong patrz: Nguyen Van-Tuong
Ung-Huy 257
Yalluy (generał) 150, 280, 282 Yannier 72
Yarenne (A.) 223, 225, 237, 243, 244 Viollis (A.) 185, 237 Vo (rodzina) 54
Vo Nguyen-Giap 31, 240, 251, 252, 267, 269, 270, 274, 277, 299, 302, 304, 326 Vu Dinh-Tung 302 Vu Xuan-Ky (ksiądz) 302
Waddington 180 White 86, 106, 119 Wilson 298
Xu-Nhu 223, 234
Xuan (generał) 278, 293, 322
Xuan-Dieu 272
Yersin 219 Yong-Lo 39
Fotografie Jerzego Slizińskiego
str. 11, 13, 16, 19, 21, 25, 29, 41, 43, 46, 47, 75, 79, 123, 159, 179, 205, 229, 239.
Fotografie Władysława Forberta:
str. 35, 37, 51, 63, 69, 83, 89, 93, 101, 111, 117, 131, 147, 259, 265, 275, 281.
Fotografie udostępnione
przez Ryszarda Aszkenazego: str. 215, 289, 297, 300, 301, 315, 323, 331.




Możesz dodać mnie do swojej listy ulubionych sprzedawców. Możesz to zrobić klikając na ikonkę umieszczoną poniżej. Nie zapomnij włączyć opcji subskrypcji, a na bieżąco będziesz informowany o wystawianych przeze mnie nowych przedmiotach.


ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG CZASU ZAKOŃCZENIA

ZOBACZ INNE WYSTAWIANE PRZEZE MNIE PRZEDMIOTY WEDŁUG ILOŚCI OFERT


NIE ODWOŁUJĘ OFERT, PROSZĘ POWAŻNIE PODCHODZIĆ DO LICYTACJI