„Książka, choć napisana przed czterdziestu paru laty, nie zestarzała się ani trochę, ni ze względu na treść, ni ze względu na sposób wykładu. Zawiera niezmiernie cenny zasób informacji na temat rodzącej się umysłowości nowożytnej, informacji nagromadzonych przez Autora nie z opracowań, ale z dogłębnych studiów własnych nad źródłami.”
z recenzji Zbigniewa Ogonowskiego
„Można, unikając zbyt wielkiego uproszczenia, określić to dzieło jako niezwykle celne opracowanie najbardziej istotnych problemów z dziejów epistomologii nauki humanistycznych, w którym Autor umiał do dawnych tekstów poświęconych refleksji w tej właśnie dziedzinie zastosować niezwykle trafny i owocny kwestionariusz.”
z recenzji Juliusza Domańskiego
Krzysztof Pomian (ur. 1934) - studiował (1[zasłonięte]952-19), doktoryzował się (luty 1965) i habilitował (maj 1968) na Wydziale Filozoficznym UW. Usunięty w 1966 r. z PZPR a w 1968 r. ze stanowiska adiunkta w Katedrze Historii Filozofii Nowożytnej z powodu publicznej krytyki linii politycznej władz, w 1973 r. wyjechał do Francji, do Centre National de la Recherche Scietnifique (CNRS), gdzie w 1984 r. został profesorem. We Francji był jednym z rzeczników polskiej opozycji demokratycznej, bliskim współpracownikiem Jerzego Giedroycia i doradcą Biura Zagranicznego „Solidarności” W latach 2[zasłonięte]000-20 był profesorem w Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Od 2001 r. jest dyrektorem naukowym tworzonego w Brukseli Muzeum Europy.
Członek zagraniczny polskiej Akademii Umiejętności, doktor honoris causa Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie (2003) i Uniwersytetu w Genewie (2005).
Jego książki z ostatnich lat to między innymi: "Oblicza dwudziestego wieku" (2002), "Europa i jej narody" (2004), "Filozofowie w świecie polityki Eseje 1[zasłonięte]957-19" (2004), "Historia. Nauka wobec pamięci" (2006), "Des saintes reliques a l'art moderne. Venise-Chicago XIIIe-XXe siecle" (2003), "Ibn Khaldun au prisme de l'Occident" (2006), [z Elie Barnavi] "La révolution européenne 1[zasłonięte]945-20" (2008).
