MINIATURKA MIECZ HUNA ATTYLI


STAL TOLEDAŃSKA - GUSTOWNY I PRAKTYCZNY NOŻYK DO LISTÓW

WYOBRAŹ SOBIE JAK TA PIĘKNA REPLIKA UDEKORUJE TWOJE WNĘTRZE.

WYOBRAŹ SOBIE PEŁNE PODZIWU I ZAZDROŚCI MINY TWOICH ZNAJOMYCH.

WYOBRAŹ SOBIE JAKĄ RADOŚĆ MOŻESZ SPRAWIĆ TAKIM PREZENTEM OBDAROWANEJ OSOBIE.



Replika nie jest naostrzona ani przystosowana do ostrzenia. Ostrze wykonane jest ze stali toledańskiej.

Cena nie zawiera skrzynki drewnianej. Skrzynka do kupienia na innych naszych aukcjach.

Producent: HISZPAŃSKI ZAKŁAD PŁATNERSKI



Materiał:

wysokowęglowa stal toledańska (od czasów wieków średnich stal toledańska była uważana za najlepszy w Europie materiał do wyrobu doskonałej broni białej)

DŁUGOŚĆ: 24-26CM

WAGA: 0,2 kg
(22)

PONIŻEJ KILKA INTERESUJĄCYCH FAKTÓW HISTORYCZNYCH:

"Attyla (ŁAC. Attila z goc. dosł. "Mały ojciec", "Ojczulek"), zwany też "Biczem Bożym" (łaC. Flagellum Dei, niem. Godegisel) (406–453) - wódz Hunów. Razem ze swoim bratem Bledą stworzył imperium, które sięgało od Danii po Bałkany i od Renu aż do Morza Kaspijskiego.

Hunowie


Hunowie byli koczowniczym plemieniem, które przybyło do Europy z azjatyckich stepów około trzydzieści lat przed narodzinami Attyli.
Biografia

Attyla urodził się w 406, jako syn Mundzuka. Razem ze swym starszym bratem Bledą odziedziczył tron po stryju Ruasie. Po objęciu władzy nad plemieniem rezydował w okolicy Tokaju w górnych Węgrzech. W roku 441 spustoszył Mezję, Ilirię i Trację. W 445 w trakcie polowania zamordował swego brata Bledę, z którym dotychczas dzielił przywództwo nad Hunami, myląc go z niedźwiedziem (Attyla musiał wypełnić wówczas konoss). W 447 najechał Cesarstwo Wschodniorzymskie i zmusił cesarza Teodozjusza II do jednorazowego trybutu w wysokości 6000 funtów złota, potroił też wówczas do 2100 rzymskich funtów złota płaconą przez cesarstwo coroczną daninę. Jednym z zarzutów wobec Rzymian było zbezczeszczenie przez biskupa z Margus królewskich grobów Hunów na północ od Dunaju.

Attyla chciał poślubić Honorię, siostrę cesarza Walentyniana III. Kiedy zabiegi wodza Hunów o jej rękę zostały odrzucone (450), przeprawił się przez Ren na zamieszkane przez Franków tereny Cesarstwa Zachodniorzymskiego i zburzył wiele miast frankijskich, między innymi Metz. Obległ też Orlean, ale zachodniorzymski wódz Aecjusz odparł go spod miasta. Na Polach Katalaunijskich między Troyes a Metzem doszło do krwawej bitwy pomiędzy wojskami Attyli a Wizygotami, Burgundami, Frankami i Rzymianami. Hunowie zostali pokonani. Attyla cofnął się, ale w następnym roku (452) najechał północną Italię. Zburzył m.in. Akwileję, głód i panująca wśród Hunów zaraza skłoniły go jednakże do zaprzestania najazdu. W 453 Attyla zmarł, rzekomo uduszony przez jedną ze swych trzystu żon imieniem Ildico w trakcie nocy poślubnej. Synowie Attyli podzielili państwo między siebie, co doprowadziło do jego dezorganizacji i rozpadu. Wg. innych źródeł, Atylla zmarł w wyniku przepicia na własnym ślubie.[1] W 454 Gepidzi rozbili Hunów w bitwie nad rzeką Nedao. Ich resztki uszły na wschód.

Attyla w literaturze
Attyla jako Etzel lub Ecel pojawia się w niemieckiej Pieśni o Nibelungach, zaś w Eddzie poetyckiej - Frag. pieśni o Sygurdzie (Brot af Sigurdarkvidu), Pieśni o Gudrun I (Gudrunarkvida I), Pieśi o Sygurdzie krótkiej (Sigurdarkvida en skamma), Zamordowaniu Niflungów (Drap Niflunga), Pieśi o Gudrun II. Dawnej (Gudrunarkvida II. En forma), Pieśi o Gudrun III (Gudrunarkvidar III), Płaczu Oddruny (Oddrunar gratr), Grenlandzkiej pieśni o Atlim (Atlmal en gronlenzku), Podżeganiu Gudruny (Gudrunar hvot) i Pieśni o Hamdirze (Hamdismal) - jako Atli syn króla Hunów, Budliego brat Oddruny, Brunhildy walkiri i drugi mąż Gydrun córki króla Gotów, Gjukiego i jego żony Grimhildy.

Attyla myli się autorowi Kroniki królestwa słowian czyli Latopisowu Popa Duklanina (XII w.) z postacią króla Węgrów Arpada.

Według Augustyna (dawniej zwanego Angelusem) ze Stargardu (poł. XIV w.), mnicha broniącego tezy odrębności Pomorza od Polski i odwiecznej wrogości polsko-pomorskiej Wandalowie byli wspólnymi przodkami Pomorzan i Polaków. Po śmierci Wandy doszło do rozpadu; lepsza część Wandalów zmieniła nazwę na Pomorzan, których pierwszym władcą został rex Wandalorum Attyla - primus Pomeranorum rex.

Z kolei redaktor czy interpolator Kroniki wielkopolskiej z XIV w. tak próbował wytłumaczyć słowiańskie, jak sądził, pochodzenie Węgrów: wywadzą się oni z kraju nad rzeką Wkrą (niem.: Ucker), wpadającą do Morza Bałtyckiego. Wypierani przez Gotów postanowili udać się wraz z rodzinami do Pannoni skąd pochodzili (?). Aby wędrówką nie wyrządzac szkód i przykrości swemu ludowi słowiańskiemu, uczynili to w sposób bardzo niebezpieczny, wędrując przez kraj Teutonów, Burgundię, Lombardię aż do Slawoni. Ich król Tyla, zwany w pismach Attyla, przybywszy do Pannoni, w niej obrał sobie stałe miejsce pobytu. Ponieważ napłynęło do nich wiele ludów słowiańskich, porzycili nazwę Wkrzanie i przyjęli Wandalów. Część zaś owych Słowian, którzy od rzeki Wkry nazywali się Wkrzanami - jeszcze bardziej komplikuje sprawę kronikarz wielkopolski - potem od czasu zmieszania się z ludem Hunów (...) zarówno od Hunów, jak i od Wkrzan została nazwana Węgrami. (Kronika wielkopolska, prolog).

Bez wątpienia powodem tej kontaminacji było podobieństwo nazw Ungari, Hungari - Hunni - Vcra, Ukra.

Attyla to także tytuł opery Giuseppe Verdiego.


Najnowszą powieść historyczną o najsłynniejszym wodzu Hunów pt. Attyla, Bicz Boży napisał William Dietrich (Dom Wydawniczy Bellona, Warszawa 2005.)

Związki z Arpadami

Według legendy o Hunorze i Magorze i niektórych źródeł był przodkiem dynastii Arpadów. Nie wiadomo jednak, od którego syna. Niektórzy sądzą, że od Csaby, inni, że od Ernaka. Pokrewieństwo to jest jednak w zasadzie niemożliwe do udowodnienia.
(Niepewna) genealogia
4. Kuridak
2. Mundzuk
5. NN
1. Attyla
6. NN
3. NN
7. NN



Żony
Herricha
Arykan
Ildico (Hildiko)
Gudrun
Potomstwo
Tuldila
Dengizek (inaczej Dengizik, Dengizich, Dengezich, u Jordanesa Dintzic)
Sengilak
Tingiz
Csaba
Bel-Kermek
Ellak
Ernak (inaczej Ernach, Hernak, Hernach)"1.
1-Attyla [online]. Wikipedia : wolna encyklopedia, 2[zasłonięte]009-09 23:54Z [dostęp: 2[zasłonięte]009-10 13:41Z]. Dostępny w Internecie: http://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Attyla&oldid=18[zasłonięte]784