Mimosa – gatunek wieloletniego zimozielonego krzewu, naturalnie występującego na północno-wschodnich terenach Ameryki Południowej i w Meksyku

Wyróżnia się niezwykłą czułością na dotyk. W momencie dotyku roślina reaguje zamykaniem (składaniem) liści (ruchy sejsmonastyczne). Listki odcinków drugiego rzędu składają się do góry i stykają ze sobą górnymi powierzchniami, całe odcinki zbliżają się do siebie a ogonek wiotczeje i zwisa, tak samo roślina reaguje na brak światła słonecznego (czyli w nocy). Mechanizm tego ruchu polega na zmianach turgoru w komórkach poduszeczek funkcjonujących jako tzw. staw przegubowy. Poduszeczki są zlokalizowane u nasady liścia oraz u podstaw wszystkich odcinków liścia i składają się ze zdrewniałej, sztywnej osi osadzonej u podstawy tkanki miękiszowej. Ruch tej osi silnie podrażnia utwory czuciowe, znajdujące się po dolnej stronie poduszeczek. Sygnał przenoszony jest prawdopodobnie przez aminokwasy^[2]. W efekcie następuje regulacja ilości wody w wakuolach komórek liścia – po dotknięciu woda jest wydalana z komórek przez co tracą one turgor i liście wiotczeją.

Taka reakcja na bodziec występuje u wielu gatunków z rodzaju Mimosa, ale najkrótszy czas reakcji na bodziec wykazują liście mimozy wstydliwej – nawet 0,08 sek. Po ustąpieniu bodźca powrót do położenia wyjściowego zajmuje 15–20 min.

W swoim środowisku naturalnym jest to chwast porastający gleby słabej jakości, nieużytki. Roślina ta osiąga wysokość około 0,5 metra i rozpiętość do 0,3 metra. W okresie letnim wypuszcza małe, kóliste kwiaty.

Mimoza lubi mocno nasłonecznione pozycje ( dzięki temu będzie rosła "gęsto" a nie "wybujale" )i wilgotną glebę, ale jednocześnie jest wrażliwa na nadmierne podlewanie i związany z tym rozwój pleśni na powierzchni gleby.

DRZEWKO MA WYS OK. 40 - 45 CM