Dobrobyt społeczny i jego pomiar należy do podstawowych zagadnień, którymi zajmuje się ekonomia. Wśród badaczy nie ma zgody, w jaki sposób należy mierzyć dobrobyt społeczny. Określanie dobrobytu społeczeństw za pomocą pomiaru wartości wytworzonego produktu krajowego brutto (PKB) nie jest wystarczająco precyzyjne, a wręcz nie odzwierciedla rzeczywistego dobrobytu, gdyż nie uwzględnia wartości czasu wolnego, czystego środowiska naturalnego czy mniej nerwowego trybu życia. Jednak nie wynaleziono jeszcze miernika, który pozwalałby w sposób obiektywny mierzyć dobrobyt, stąd nadal podstawowym jego miernikiem jest PKB.

Z uwagi na konieczność rozwijania wiedzy dotyczącej sposobów pomiaru dobrobytu oraz szukania czynników go kształtujących głównym celem poznawczym tej monografii jest zbadanie możliwości znalezienia nowych dróg w zakresie pomiaru i sposobów zwiększania dobrobytu. Główną tezą badawczą jest stwierdzenie, że na dobrobyt mają wpływ zarówno zjawiska przebiegające w sferze realnej gospodarki, jak i subiektywne jego odczuwanie, na przykład w odniesieniu do nierówności społeczno-ekonomicznych.