Lutospawanie - to proces łączenia metali pośredni pomiędzy lutowaniem twardym a spawaniem.
Połączenie uzyskuje się wyłącznie przez stopienie specjalnego spoiwa-lutu, bez nadtapiania
łączonych metali, natomiast technika procesu i sposób przygotowania krawędzi łączonych
przedmiotów są podobne jak przy spawaniu.
Jako materiał dodatkowy stosuje się spoiwa na bazie miedzi. Najczęściej są to druty o oznaczeniu
wg DIN SG-CuSi3 lub SG-CuAl8 przy czym za względu na znacząco większe zastosowanie blach
ocynkowanych niż aluminiowanych, drut o symbolu Sg-CuSi3 jest w powszechnym użyciu.
Skład chemiczny tego drutu jest następujący: Cu>95%, Si 3%, Mn 1%, inne dodatki max 0,3%.

Olbrzymi wzrost zużycia w przemyśle blach galwanizowanych cynkiem, nastręcza wykonawcom dużo problemów przy zastosowaniu tradycyjnych metod spawania.
W procesie spawania parujący cynk jest przyczyną porowatości spoin, ponieważ wysokie temperatury powstające w tym obszarze niszczą warstwę ochronną, a elementy łączone tracą swoją odporność korozyjną. Mechaniczne usuwanie cynku przed spawaniem, jak i ponowne nakładanie z miejsc, w których nastąpiło odparowanie jest procesem bardzo kosztownym. Natomiast uzupełnianie ubytków preparatami typu "cynk spray" niedostatecznie zabezpiecza konstrukcję przed korozją.
Ponadto należy zwrócić uwagę, że przy spawaniu blach ocynkowanych następuje bardzo duża emisja szkodliwych dla zdrowia spawaczy oparów cynku. Wszystkich tych niedogodności można uniknąć przy zastosowaniu technologii lutospawania metodą MIG/MAG.